در یـــاد داری، یـک زمـــــان من بودم و تو بی حرف و بی شرح و بیان من بودم و تو من بـاعث خلــــ

در یـــاد داری، یـک زمـــــان من بودم و تو

بی حرف و بی شرح و بیان من بودم و تو

من بـاعث خلـــــق جهـــان، تـو باعث من

آری .. عــــدم بـــود و در آن من بودم و تو

نـــه ســال نـه، از اول هستـی یـقـیـنـــــا

ایـجـــاد شــــور عاشقــــان من بودم و تو

آن روز را در کـوچـــــــه، از یــادم نــرفتـــــه

تـنــــها میــان دشمنـــــان، من بودم و تو

من بـــودم و تـــو در میـــــان مــــوج آتـش

در صید دام آن زمان من بودم و تو

حتی سلامم بی تو حرفی بی جواب است

ای پاســـــخ ات آرام جــان، من بودم و تو

در بستـــــر افتـــــادی و در ساعات آخـــــر

دریـــای اشک بی کـــــــران من بودم و تو

از دیـــــده رفتـی و عیـــــان در روزگــــاری ..

جـــــــاری به طـول هر زمان من بودم و تو

مجید پوریان منش