ازدواج امام علی ع و حضرت زهرا س

عید

فرمود امیر شهر دلها حیدر:
روزی که در آن گنه نباشد عید است

جعفر ابوالفتحی

صدای هلهله ای عاشقانه می آید
صدای پای تغزل، ترانه می آید
بهشت خنده کنان، این میانه می آید
خدا به شوق در این آستانه می آید

حدیث وصل دو دریا عجب شنیدنی است
عروسی علی و فاطمه چه دیدنی است

از این به بعد، دو عاشق کنار هم هستند
تجلّی هم و آیینه دار هم هستند
به روی سفره ی خود نان بیار هم هستند
چو کوه پشت هم و دوستدار هم هستند
دوباره پوزه ی شیطان شکست، شکر خدا
عروسی علی و فاطمه است، شکر خدا

از این وصال مبارک خدا هدف دارد
چقدر حضرت خاتم به دل شعف دارد
دلم هوای ضریح شه نجف دارد
عروسی علی و فاطمه است، کف دارد
به بزم عشق همه عاشقانه دف بزنید
برای خاطر داماد باز کف بزنید

کنار سفره ی عقد، این عروس گل سیما
زکیّه، طاهره، انسیّه، فاطمه، زهرا
نشسته اذن “بلی” تا بگیرد از بابا
پدر اجازه گرفت از خدای جلّ علا
بساط خطبه از این اذن تا فراهم شد
علی به فاطمه اش تا همیشه محرم شد  

بگیر دامن پر برکت پیمبر را
بپاش بر سر امّت، گلاب قمصر را  
گره زدند به هم عادیات و کوثر را
کشانده اند به دنیا بهشت و محشر را
از این وصال غدیر از گزند ایمن شد
نوشته اند که تکلیف شیعه روشن شد

نوشته اند که شیعه نشانه ای دارد
شراب کوثریِ جاودانه ای دارد
کبوتری شده و آشیانه ای دارد
برای گریه و شادی بهانه ای دارد
تمام عمر دلم زیر دین می آید
از این وصال مقدّس حسین می آید

سخن ز عشق که باشد، شراب شیرین است
برای تشنه ی عشق آفتاب شیرین است
کنار یار خوشی و عذاب شیرین است
سلام های بدون جواب شیرین است
اگر که فاطمه باشد کنار شیر خدا
زمان فتنه شود ذوالفقار شیر خدا

زمان فتنه قمر در محاق می افتد
تبر به جان درختان باغ می افتد
میان امّت احمد نفاق می افتد
و آن دوشنبه ی شوم اتّفاق می افتد
که درب خانه ی زهرا شکسته می شود و
دو دست حیدر کرار بسته می شود و

خدا کند که نبینی قیامتی را که
کنار خانه ی حیدر جماعتی را که
شکسته اند دری را، نه ساحتی را که
شکست ضربه آن درب، قامتی را که
پس از سه ماه علی نیمه شب، غریبانه
به دست قبر سپردش، عجب غریبانه

 امیر عظیمی

ازدواج حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع)

در گوش فرشته‌ها اذان باید گفت

تفسیر خوش یلتقیان* باید گفت

روزیکه علی و فاطمه خوش حال اند

تبریک به صاحب الزمان باید گفت

***

وقتی که دو آیینه مقابل بشوند

یک عالم بینهایت دل بشوند

در اصل توازن خدایی باید

زهرا و علی بهم معادل بشوند

***

به به،  که عروس مادرخورشید است

داماد یگانه مظهر توحید است

نوروز ز چشم مردمان افتاده

چون،  روز علی و روز زهرا عید است

سید محمد میر هاشمی

ازدواج حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع)

با اذن پدر جان جهان گفت: بلی!

بخشیده نبی ولای خود را به ولی

پیوند زمین و آسمان است! همه

تبریک بگویید به زهرا و علی!

محمد فرخ طلب فومنی

ازدواج حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع)

دلخوشی یعنی خدا را داشتن

در بهشت لطف او جا داشتن

بین سینه حب مولا داشتن

مادری مانند زهرا داشتن

دل خوشی یعنی دو دنیا مال ماست

روز محشر فاطمه دنبال ماست

بندگی یعنی عبادات شبش

ذکر تسبیحات بر روی لبش

سجده های غرق نور زینبش

آن حجابی که رسید از مکتبش

بندگی یعنی حجاب فاطمه

سجده های ناب ناب فاطمه

عشق یعنی خنده های فاطمه

پر گرفتن در هوای فاطمه

نوکری کردن برای فاطمه

با امید یک دعای فاطمه

عشق یعنی یک نگاه مادری

سر پناهی در پناه مادری

زندگی یعنی سکوتی پر سرور

انعکاس نور در سیمای نور

و بساط عاشقی ها جورِ جور

دور باد از زندگیشان چشم شور

زندگی یعنی هوای بندگی

زندگی کردن برای بندگی

سادگی یعنی به کم ها ساختن

در تنور خانه نان را ساختن

و حصیری زیر پا انداختن

نه به دنیا و طلا دل باختن

سادگی یعنی دو لیوان گلی

وصله نعلین مولایم علی

وحید محمدی

ازدواج حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع)

تا گل به نسیم راه در می‌آید

از خاک بوی گیاه در می‌آید

امشب به ستاره‌ها بگو کِل بکشند

خورشید به عقد ماه در می‌آید

***

دارد به زمین شمایلی می‌بخشد

بر ماه غرور کاملی می‌بخشد

این تازه عروس آسمانی دارد

پیراهن خود به سائلی می‌بخشد

***

بر هر چه به غیر عشق می‌تاخت علی

با خوب و بد زمانه می‌ساخت علی

از غم خبری نداشت تا وقتی که

بر فاطمه‌اش نظر می‌انداخت علی

***

آن خانه‌ی ساده را که خوشبو می‌کرد

لبریز صمیمیت شب‌بو می‌کرد

او شاه زنان بود، ولی نان می‌پخت

او گرچه فرشته بود جارو می‌کرد

ایوب پرند آور

ازدواج حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع)

شکر حق که مادرزاد بندگان یکتاییم

با ولایت مولا ، عبد کوی طاهاییم

افتخار ما این است ما اسیر مولاییم

از ازل گرفتار ساربان زهراییم

ما همه عنان دار ناقه عروس او

با سرود "من مثلی" جمله خاک بوس او

سر فراز هر قومیم سربزیر دلداریم

از عروس و داماد آسمان نشان داریم

در عروسی اش دعوت با تمام حضاریم

حرمت عروسش را تا ابد نگهداریم

ما غلام زهراییم عبد حیدر کرار

جان ،به رسم تبریک است نذر احمد مختار

شرح حال این زوجین سوره های قرآنی

ذکر و وصف این هر دو آیه های رحمانی

حمد و مدح زیباشان خطبه های طولانی

جایگاه والاشان غرفه های رضوانی

حاصل همین تزویج   یازده امام دین

مهرشان کمال دین  فعلشان پیام دین

حجت خدا حیدر عصمت خدا زهرا

لنگر زمین حیدر لنگر سما زهرا

محور فلک حیدر محور کسا زهرا

صاحب جزا حیدر شافع جزا زهرا

هردو مظهر توحید هردو مظهر کوثر

هردو کفو هم یعنی  هردو محو یکدیگر

صوت خطبه خوان این عقد آسمانی را

بشنو با صدای هو نغمه نهانی را

خوش به غمزه میخواند  بانوی جنانی را

این چنین روایت شد عقد جاودانی را

گفته حق: وکیلم من؟ گفت فاطمه  بله

بر شما دلیلم من؟ گفت فاطمه  بله

این عروس و این داماد عاشقند و دلداده

شد اثاث این بانو  یک جهیزیه ،ساده

ظرف و چادر و معجر  یک حصیر و سجاده

ذوالفقار مولا و  یک غلاف آماده

بی سپر علی آمد چون سپر نمیخواهد

او مدافعی غیر از  پشت در نمیخواهد

بهر نو عروسان است فعل فاطمه مصداق

عطر این خبر پیچید  در تمامی آفاق

در شب عروسی هم فاطمه کند انفاق

داده بر محبانش درس برترین اخلاق

فاطمه به یک سائل داد بهترین رختش

با دو کهنه پیراهن رفت خانه بختش

حرف کهنه پیراهن  گر چه ماجرا دارد

لا اقل به مقدار یک  گریز جا دارد

ذکر کهنه پیراهن یاد کربلا دارد

دستباف مادر هم جای بوسه ها دارد

نیزه کی دهد بوی  بوسه های مادر را

زخمه میکشد روی  بوسه های خواهر را

محمود ژولیده

تقدیم به  زوج های جهان تشیع

من هم یکی از فرشتگانم با تو

هر لحظه در اوج آسمانم با تو

خوشبخت ترین زن جهانی با من

خوشبخت ترین مرد جهانم با تو

***

تا آخر عمر همدم هم با هم

هر لحظه در اوج شادی و غم با هم

امروز چنین می گذرد فردا نیز

در باغ بهشت یا جهنم با هم

سید محمد جواد شرافت

ازدواج حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع)

خورشید شدی که ماهِ کامل برسد

باید که دلت به صاحب ِ دل برسد

بانوی علی(ع) شدی! همین کافی بود

تا رخت عروسی ات به سائل برسد!

مرضیه عاطفی

شعر سالروز ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت زهرا (س)

فضایِ شهر مدینه دوباره عرفانیست

 نماز پنجره هایش چه قدر روحانیست!

مگر چه عید بزرگی رسیده که امشب!

 در آسمان و فلک جشن نور افشانیست

 

عجب شبی! همه جا ریسه بسته جبرائیل

 عجب شبی!همه ی کهکشان چراغانیست

ولیمه می دهد امشب پیمبر رحمت

 چه قدر سفره این جشن،پهن و طولانیست

فرشته ها سرشان گرمِ رقص و...میکائیل

 به فکر پُخت و پزِ سوروساتِ مهمانیست

میان سفره مِی ناب و ساغر آوردند

 کلیم و خضر،دلی از عزا در آوردند

شراب داخل خمره مدام قُل می زد

 پیاله ذوق کنان سمتِ باده زُل می زد

چه عطرِ سیب خوشی بین عرش پیچیده!

 برای باده زدن ذوالفقار هُل می زد

دگر نزول ملائک به خاک آسان شد

 خدا میان زمین و بهشت پل می زد

شب عروسیِ خورشید و ماه عالمتاب

 سپیده برسرِ بام سحر دهل می زد

برای بُردن این زوج آسمانی، نوح

 چه باسلیقه به کشتیِ خویش گُل می زد

امیرِ غزوه ی فتح الفتوح می آید

 صدای بوق زدن های نوح می آید

ستاره ها همه بی تاب دیدن داماد

 گرفته اند حسودان کوردل غمباد

وضو گرفته و با احترام باید گفت:

 جناب حضرت داماد،شاخه ی شمشاد

تمام آینه های مدینه غش کردند

 نگاه فاطمه تا در نگاه شان افتاد

کلید باغ جنان را، خدا مراسم عقد

 به این عروس سرِسفره زیر لفظی داد

ترانه ی لب داوود خوشصدا این است:

 علی و فاطمه پیوندتان مبارک باد

خدا به حورومَلَک گفت تا که دف بزنند

 بس ست گفتن تسبیح و ذکر،کف بزنند

وحید قاسمی
 

ازدواج حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع)

دریای هم اند و ساحلِ هم هستند

زهرا و علی که همدل هم هستند

شفاف و عمیق و بی نهایت...همچون

دو آینه که مقابل هم هستند

عارفه دهقانی

ازدواج حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع)

عشق علی نماز علی کوثر علی

آمد نشست امّ ابیها برِ علی

کُفواً أحد بخوان و بگو همسر علی

"پهلوی توست گوهر انگشتر علی

یار همه علی و تویی یاور علی"

گیرم که دست های یدُ الله بسته است

گیرم غرور فاتح خیبر شکسته است

گیرم که ذوالفقار به ماتم نشسته است

"لبخند تو بشارت دل های خسته است

ای شادمانی دل غم پرور علی"

ای چشم بسته بر همه دنیا و هست و نیست

پلکی بزن که چشم خداوند خون گریست

"این کشتۀ فتاده به هامون حسین کیست"

"در آینه خداست و غیر از خدای نیست

چشمان توست آینۀ دیگر علی"

از إنّما یُرید صدای کرم رسید

افلاک را ز قصۀ لولاک دم رسید

آیات شاد سورۀ رحمان به غم رسید

"در یک طلوع گرم دو دریا به هم رسید

دریاترت علی و تو دریاتر علی"

ساقی کنار باده و باده به ساغر است

ساغر در انتظار قدوم پیمبر است

پیغمبری که عاشق لبخند دختر است

"چشمان تو زلال تر از حوض کوثر است

این اشک کیست می چکد از کوثر علی"

آیا بهار سوخته ام را مزار نیست

در سینه های غم زدۀ بی قرار نیست

در قلب های خستۀ چشم انتظار نیست

"در این دیار گشتم و در این دیار نیست

کو ای نسیم عطر گل پرپر علی"

مهدی جهاندار

ازدواج حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع)

مهر علی امشب به دل فاطمه افتاد

پیغمبر اسلام شده صاحب داماد

در عرش خداوند عجب ولوله ای شد

دست علی و فاطمه را تا که به هم داد

مهدی مقیمی

ازدواج حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع(

ماه ربیع کرده تجلاّ مبارک است

ماه سرور اهل تولاّ مبارک است

جشن وصال حیدر و زهرا مبارک است

این جشن ازدواج به مولا مبارک است

از فیض وصل فاطمه دلشاد شد علی

خیزید و کف زنید داماد شد علی

امروز مهر و ماه به هم مقترن شوند

حوران عرش خادمۀ بوالحسن شوند

جن و ملک به خاک درش بوسه زن شوند

محصول این زفاف حسین و حسن شوند

روز و شب عروسی زهرای اطهر است

عاقد خدا و احمد و داماد حیدر است

آدم به بزم وصل شه اولیا بیا

از باغ خلد با همۀ انبیا بیا

با انبیا به بزم شه اولیا بیا

مریم تو با زنان بهشتی بیا بیا

حوران عرش روی در این خانه می کنند

با خنده موی فاطمه را شانه می کنند

داماد را هماره ز سوی خدا سلام

بر این دو زوج از همۀ انبیا سلام

بر این عروسی از علی مرتضی سلام

بر یازده ستارۀ برج هدی سلام

این ازدواج علّت ابقای مکتب است

بالله قسم طلیعۀ میلاد زینب است

حسن خدا به روی علی دید فاطمه

بشکفت همچو لاله و خندید فاطمه

در چشم آفتاب درخشید فاطمه

بنت اسد عروس تو گردید فاطمه

لبخند زن به چهرۀ نورانی عروس

اوّل بزن تو بوسه به پیشانی عروس

امشب ستاره می چکد از چرخ آبنوس

در محضر علی به سر حجلۀ عروس

بازآ خدیجه بر در آن حجله کن جلوس

دست عروس و صورت داماد را ببوس

قلب تو منجلی شده امشب مبارک است

داماد تو علی شده امشب مبارک است

عالم از این خبر همه خلد مخلّد است

دامادی ولّی خداوند سرمد است

این جان احمد است که داماد احمد است

داماد نه بگو که تمام محمّد است

اینجا عروس، دخت رسول مکرّم است

مهریّه اش شفاعت خلق دو عالم است

امشب چه با صفاست حرمخانۀ علی

ناموس کبریا شده ریحانۀ علی

کوثر قدم نهاده به کاشانۀ علی

لبریز نور آمده پیمانۀ علی

در حجله ی زفاف محمّد قدم نهد

دست علیّ و فاطمه را دست هم دهد

قلب علی از آنهمه عزّ و وقار زد

لبخند اشتیاق به دیدار یار زد

بر باغ آرزویش نسیم بهار زد

کم کم نقاب از رخ زهرا کنار زد

خورشید آسمان هدی را نظاره کرد

لا حول گفت و روی خدا را نظاره کرد

لبخند زد و ز شوق که این همسر من است

یا جان احمد است که در پیکر من است

امّ الائمّه فاطمۀ اطهر من است

من روز حشر ساقی و این کوثر من است

ای هستی امام ولایت خوش آمدی

ای مادر تمام ولایت خوش آمدی

بگذار پا به دیده ام ای نور دیده ام

کز اشک شوق گُل سرِ راه تو چیده ام

از هر چه دل بریده به وصلت رسیده ام

خوش انتظار آمدنت را کشیده ام

دار الولای کوچک من گلشن از تو شد

بیت علی نه قلب علی روشن از تو شد

آیینه ی خدای تعالای من تویی

مشعل فروز دیدۀ بینای من تویی

بالله قسم بهشت تماشای من تویی

نازم به این مقام که زهرای من تویی

هر وصف تو که زمزمۀ خلق عالم است

گویی هزار میوه به یک نخل «میثم» است

غلامرضا سازگار

ازدواج حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع(

امشب شب ساغر زدن با ساقی کوثر شده

امشب عروس آسمان خاک در حیدر شده

امشب علی محو رخ صدیقه اطهر شده

امشب به بیت فاطمه غلمان ثنا گستر شده

امشب شب آمرزش خلق از سوی داور شده

زیرا امیر المومنین داماد پیغمبر شده

جن و بشر و حور و ملک  گویند امشب با علی

دامادیت ، دامادیت ، بادا مبارک یا علی

مهر و مه اینجا اختری ، گردون هلالی میکند

یا آسمان با اختران بذل لئالی می کند

دل در سرای فاطمه سیر خیالی میکند

طوطی جان در بزم او شیرین مقالی می کند

روح الامین مداحی مولی الموالی میکند

حور و ملک را با دمش حالی به حالی میکند

ریزد چو باران از سما آیات رحمت بر زمین

در مجلس دامادی مولا امیر المومنین

جبریل نازل از سما گردیده بر فخر بشر

آورده پیغام از خدا کی بهترین پیغامبر

ما از ازل این عقد را بستیم در لوح قدر

تو در زمین این خطبه را انشاد کن بار دگر

گیتی ز انجم پر شد با وصل این شمس و قمر

او مادر است و این بود بر یازده مولا پدر

این وصل ، وصل کوثر و ساقی کوثر میشود

این عقد ، عقد حیدر  و زهرای اطهر میشود

وصل دو دریا حاصلش دولولوی مرجان شود

کز هر دو تا شام ابد روشن چراغ جان شود

بر پای آن در راه این جان جهان قربان شود

او دین ز صلحش زنده و این کشته قرآن شود

مرجان حسن کز حسن او جان مشعل تابان شود

لولو حسین است و از او دل شعله سوزان شود

مرجان که دیده آنچنان لولو که دیده اینچنین

آدم گدای کوی او عالم فدای روی این

ای فاطمه بنت اسد ناموس حی ذوالمنن

امشب عروس خویش را بنگر کنار بوالحسن

بر روی حیدر خنده کن بر دست زهرا بوسه زن

بنشین و بنشانش ببر مانند جان خویشتن

گردیده در بیت الولاماه رخش پرتو فکن

گوش خدا یعنی علی تا بشنود از او سخن

تهلیل گو ، تقدیس کن تسبیح خوان دل باخته

در سر به شوق فاطمه شوری دگر انداخته

امشب خدیجه  در جنان لبخند دیگر می زند

روحش بشوق دیدن داماد خود پر می زند

در خانه شیر خدا با مصطفی سر می زند

گه بوسه بر دست علی ساقی کوثر می زند

گه خنده بر ماه رخ زهرای اطهر می زند

گاهی تبسم بر گل روی پیمبر می زند

ارواح پاک انبیا دور سرای فاطمه

خوانند از بهر علی مدح و ثنای فاطمه

آدم ستاده بر در بیت امیر المومنین

خواند ثنای فاطمه با نوح شیخ المرسلین

خنجر بکف دارد خلیل ان شاهد شور آفرین

تا از ذبیحش شر برد در مقدم آن نازنین

استاده موسی روی پا افتاده عیسی بر زمین

داود مداحی کند با نغمه های دل نشین

یوسف به حسن دلربا خدمتگذاری می کند

یعقوب با ذکر علی شب زنده داری می کند

می خواست تا آید عروس آن شب به بیت شوهرش

پر شد ز افواج ملک هم ایمنش هم ایسرش

جبریل از پیشش رود و میکال از پشت سرش

پا در رکاب ناقه و جا در دل پیغمبرش

رضوان شده جاروب کش با زلف خود در معبرش

سبحانه سبحانه خالی است جای مادرش

حیدر به شوق مقدمش دل بیقراری می کند

استاده در پشت در و لحظه شماری می کند

بگرفت دست مرتضی تا پرده از رخسار او

نقش تبسم شد عیان از لعل گوهر بار او

یار دو عالم را ببین گردیده زهرا یار او

غم خوار عالم را نگر شد فاطمه غم خوار او

افکنده چشمی جانب بیت و در و دیوار او

یاد آمد از حرق در و از قصه ایثار او

گردید دور مرتضی آهسته گفتا با علی

من آمدم تا جان خود سازم فدایت یا علی

در حجله بنهادند پا آن دخت عم این ابن عم

آن روح از سر تا بپا این جان از سر تا قدم

آن وحی را خیر تاکلام این بیت را صاحب حرم

بنهاد دست هر دو را ختم رسل در دست هم

گفتا بزهرا کاین علی شوی تو باشد دخترم

گر او شود از تو رضا راضیست حی ذوالکرم

پس با علی گفتا علی انسیه الحور است این

سر خدا ، روح نبی ناموس تو زهراست این

امشب امانت میدهم من بر تو جان خویش را

بگذاشتم در دست تو روح و روان خویش را

روح و روان خویش ر ا تاب و توان خویش را

پاینده میبینم د راو ، نام و نشان خویش را

در دامن او یافتم من دودمان خویش را

چون جان نگهدای علی ، جان جهان خویش را

هرکس بیازارد و را خسته دل زار مرا

آنکس که آزارد مرا آزرده دادار مرا

ای بوده پیش از پیشتر ناموس داور فاطمه

ای مدحت از سوی خدا تطهیر و کوثر فاطمه

ای دست بوست مصطفی ای کفو حیدر فاطمه

ای زینب کبری تو را پاکیزه دختر فاطمه

ای بر حسین بن علی آزاده مادر فاطمه

ای یازده فرزند تو بر خلق رهبر فاطمه

در شام قدر وصل تو روشن دل عالم شده

مدح تو ذکر علی شیرینی "میثم " شده

غلامرضا سازگار

ازدواج حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع(

برخیز و بزن خنده که غم عین خلاف است

گردون به حرم خانه هو گرم طواف است

عید آمده عید آمده یا جشن عفاف است

یا عصمت حق فاطمه  را شام زفاف است

سری که نهان بود درخشید مبارک

بر روی زمین وصل دو خورشید مبارک

جان ، موسی شوق آمده دل وادی طور است

عیسی ز فلک سر زده و غرق سرور است

با شور و شعف در کف داود زبور است

در بیت ولایت خبر از وصل دو نور است

ارواح رسل گشته به گرد سر زهرا

گویند که شد شیر خدا شوهر زهرا

خیزید که امشب شب آرایش حور است

هم عید تولا شده هم جشن تبر است

از شادی و از شور جهان محشر کبراست

این جشن وصال علی و حضرت زهراست

گردید به گرد حرم فاطمه امشب

تبریک بگوئید به مولا همه امشب

در کشور دل وصل دو دلدار مبارک

بر احمد و بر خالق دادار مبارک

بر فاطمه و حیدر کرار مبارک

بر شیعه و بر عترت اطهار مبارک

در جشن زفاف گل رعنای خدیجه

خالی ست میان همگان جای خدیجه

حق ، عاقد و داماد ، علی فاطمه یارش

کردند ملایک به روی ناقه سوارش

حوران بهشتی به یمین و به یسارش

جبریل امین خنده زنان غاشیه دارش

فرخنده شب وصل کریم است و کریمه

خیزید که از هر دو بگیرید ولیمه

زهراست عروسی که بود حسن الهش

دل برده ز پیغمبر اسلام نگاهش

این همسر مولاست خدا پشت و پناهش

داماد ، در خانه بود چشم به راهش

در حیدر کرار چه شوری و چه حالی ست

ای فاطمه بنت اسد جای تو خالی ست

از شوق علی پیرهن دل شده پاره

مولا شده سر تا به قدم محو نظاره

گردیده قرین در دل شب ماه و ستاره

با خدا شیر خدا فاطمه گوید به اشاره

کای مهر تو از روز ازل عهد الستم

من همسر و همسنگر تو فاطمه هستم

ای نفس نفیس نبی ای روح مجرد

ای بیت گلین تو مرا خلد مخلد

ای دست خدا حامی دین یار محمد

یار تو شریک غم تو فاطمه آمد

من آمده ام تا که تو را یار بگردم

دور تو میان درو دیوار بگردم

نه ساله ام اما همه جا یا رتو هستم

با شعله دل شمع شب تار تو هستم

در شادی و غم یار وفادار تو هستم

همسر نه ، که سرباز فداکار تو هستم

با عشق تو زیبائی من چهره نیلی ست

بالله قسم صورتم آماده سیلی ست

امروز پراز آل نبی روی زمین است

وز مقدمشان روی زمین خلد برین است

پاینده به هر عصر از این سلسله دین است

محصول وصال علی و فاطمه این است

(میثم) همه جا خاک ره آل علی باش

پروانه آن شمع جمال ازلی باش

غلامرضا سازگار

ازدواج حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع)

فرخنده شبی ،شبی که بی همتا بود

پیوند دو گل در آسمان برپا بود

جبریل امین به روی لب زمزمه داشت

هم کفو علیِّ مرتضی، زهرا بود

محمد مهدی عبدالهی

هر دوتاتون میشدین بنای هم
ابتدای هم و انتهای هم

نور واحدید و فرقی نداره
جلوه میکنید اگر به جای هم

شما وصله ی تن همدیگه اید
توی عالم ندارید همتای هم

اونقدر عاشق همدیگه بودید
جونتون رو میدادید برای هم

دست بسته و شکستتون شده
توی زندگی گره گشای هم

یکی شد سپر… یکی سپر فروخت…
ینی اینطوری شدید فدای هم

روز ازدواجتون دعام اینه
الهی که پیر بشید به پای هم

الهی زندگیتون چشم نخوره
زبونم لال نبینید عزای هم….

رضا قربانی

امشب عروسی نه شب عید وصال است
آیینه پیش آب در اعلی کمال است
پیمانه لبخندی بروی باده انداخت
شرب مدام ما از این جلوه حلال است

آیینه آوردند و دل از ماه بردند
لبخند شیرینش گه و بیگاه بردند
زهرا خودش باشد توان توامانش
دیگر سپر از مرد خاطر خواه بردند

جبریل ریسه بسته عرش و آسمان را
میکال آراید تمام کهکشان را
لب را به خطبه باز کرده تا که راحیل
ظهلیل بنشانده زمین رنگین کمان را

کادو سلیمان می دهد انگشترش را
حوا نموده پیشکش سیم و زرش را
لرزید مولا و چو سیب سرخ گردید
وقتی که مه تاباند روی اطهرش را

انداخت اسرافیل، شیپور و دف آورد
از عرش جبراییل صدها مصحف آورد
آواز خوان داوود با صوت ملیحش
تبریک گویان از ملایک او صف آورد
کشتی نوح آماده ی زوج بتول است
فرمانده ی کشتی فقط شخص رسول است
تزیین کند کشتی خود نوح نبی چون
این پیشکش اینگونه که باشد قبول است

عطر ولیمه برده هوش عرشیان را
شام عروسی مست کرده هر دهان را
اینجا که دیگ شام هم از عرش آید
آزین ببندند دستپخت حوریان را

شیرینی لبخند زهرا را علی دید
سرخی سیب روی مولا را نبی چید
خوشحالی این دو کنار هم چه زیباست
این را نبی از پاکی آیینه فهمید

زهرا و حیدر نامشان با هم قشنگ است
بی هم دل عشاق بارانی و تنگ است
آنکس که قصدش هجر باشد بهر اینان
شک من ندارم مهر بر او عین ننگ است
قاسم احمدی