کفشدار شعر هیات السلام علی فاطمة و ابیها... با چهار تا غزل فاطمی به استقبال فاطمیه می ر

کفشدار

شعر هیات

السلام علی فاطمة و ابیها...

با چهار تا غزل فاطمی به استقبال فاطمیه می رم به امید اینکه امسال هم عنایتی زهرایی بشه

 ۱)

شانه بر دیوار محکم کرده و سر را به در                              "وای" اگر دستی بکوبد کوبه ی در را به در

مثل گل در دست طوفان تکه تکه بسته است                       چادری از باغ میخک های پرپر را به در

شانه ی دیواراز یک سو و باد از یک طرف                              میخ کرده بال های این کبوتر را به در

در،دهانش از شگفتی باز مانده،گوییا                                 مو به مو گفته ست پهلو حرف آخر را به در

خون تراوش کرده و حک کرده با خطی درشت                        حرف های آتشین نام مادر را به در

باز خواهد شد پس از این از سر شرمندگی                          هر زبانی تا بگوید نام حیدر را به در

۲)

غم های من از ضربت میخ است به دیوار                           آن میخ که پرهای تو را بست به دیوار

آنکس که هوادار علی بود چو اسفند                               در آتش در سرخ شد و جست به دیوار

این کوچه درِباغ بهشت است و به ظاهر                          خورده ست چنان کوچه ی بن بست به دیوار

هرچند که آن کوچه و آن خانه دگر نیست                          اما اثر سیلیِ در هست به دیوار

از کوچه به خانه دو قدم بوده و مادر                                 صد بار در این فاصله خورده ست به دیوار

با قد خمیده کسی از دور می آید                                   یک دست به پهلو زده یک دست به دیوار

۳)

بگذار نیاید به دهان در و دیوار                                       در پرده بماند جریان در و دیوار

تااینکه نبیند پسرش،میخ دری را                                   صد بار قسم داده به جان در و دیوار

شرمنده ولی آه چه مانده ست از این یاس                     بین لگد و میخ و تکان در و دیوار

در پاسخ اینکه چه گذشته ست به زهرا                          بند آمده یک عمر زبان در و دیوار

این بوی بهشت است که در کوچه می آید                      از سینه ی یک غنچه میان در و دیوار

باید بنویسد پس از این واقعه تاریخ                               غم های علی را به توان در و دیوار