مناجات با خدا

مناجات با خدا

توبه ای می طلبد عفوِ الهِ من و تو

که کند رحم به این ناله و آه من و تو

لطف حق منتظر بارش چشمان کسی است

تا بشوید گنه از روی سیاهِ من و تو

ابر رحمت چکد از گوشه چشمان دعا

قدرتی هست در این توشه آهِ من و تو

یک قدم مانده به تقدیر شب قدر بیا

نیست جز آه سحرگاه پناهِ من و تو

گرهی باز کن از رشته غم های بزرگ

تا گره وا شود از ابروی ماهِ من و تو

چشم دل ماند ز دیدار نگارنده ی خویش

ای دل این جاست خدا چشم به راهِ من و تو

چشمه آب بقا گر چه نخشکد هرگز

پس چه شد یک شبه خشکید نگاهِ من و تو؟

بس کن ای مدعی دین نفاق آلوده

شهرمان تیره شد از رنگ گناهِ من و تو

علت این که نیامد پسر فاطمه چیست؟

مانده در پرده اعمال تباهِ من و تو

گر شود دست توسل ز ولایت کوتاه

سامری می شکند قبح گناهِ من و تو

هدف از خلقت ما معرفت محبوب است

این جهان نیست قدمگاه رفاهِ من و تو

نور ما نور حسین است خدا می داند

کربلای دل ما هست گواهِ من و تو