به پادگان بلا افسر صغیر قوایم به شیر خوارگی خود ستاره ی شهدایم مرا زتیر سه پر .حرمله حراسی نیست که جا

به پادگان بلا افسر صغیر قوایم
به شیر خوارگی خود ستاره ی شهدایم
مرا زتیر سه پر .حرمله حراسی نیست
که جان به کف سپر محکم خدنگ بلایم
مقام ورتبه ام این بس که در کف خورشید
چو ماه چارده ای افتخار ال عبایم
اگر چه کودک لب تشنه ای به برکه ی خونم
ولیک شیرم و از بیشه زار شیر خدایم
تو از قشون یزید و من از سپاه حسینم
تو سر سپرده و من پیش مرگ میر هدایم
تو از زباله ی کفری و من زشاخه ی طوبی
تو قاتل من ومن هم ضبیح کوی منایم
هدف بگیر که از امتحان دگر به در ایم
بزن خدنگ که من بر خدنگ خنده نمایم
مخند طعنه مزن گریه ام زبهر عطش نیست
بدان حساب کنم گریه کز رقیه جدایم
هنوز دیده ی خوش زاد ریزد اشک تحسر
عنایتی که گذر نامه ای دهد ز برایم

مرحوم سید حسن خوشزاد