ساقی شب معاشقه هشیار مانده است یاللعجب که عقل در این کار مانده است! مغلوب غم شود دل شاهی که بشنود

ساقی شب معاشقه هشیار مانده است
یاللعجب که عقل در این کار مانده است!

مغلوب غم شود دل شاهی که بشنود
لشکر به جنگ رفته و سردار مانده است

باید تمام شهر از این درد جان دهند
وقتی طبیب زخمی و بیمار مانده است

شاهی ندیده ام که بماند به رهزنی...
اما در این دیار نه!  انگار مانده است

اینجا مدینهٌ الغم بعد از محمد ^«ص» است
باغی خزان زده که از آن خار مانده است

اینجا خلیفه ها به فدک چشم دوختند
خانه نشینی که علی وار مانده است؟

رازی نمانده که به سخن برملا شود
غم در نگاه محرم الاسرار مانده است

مولای چاههای مدینه! سخن بگو
از دردهای خفته که بسیار مانده است
 
از در بگو که آتش دل شعله ور شود
از در بگو که سینه ی دیوار مانده است

از خانه ای که خاطره ی خوب کم نداشت
دردا که یار رفته و مسمار مانده است

اشکی بریز! مهریه اش اشک چشم توست
دریا به این سلاله بدهکار مانده است...

آن آسمان که زیر زمین دفن شد هنوز
مخفی ترین دفینه ی اعصار مانده است
 
 
 
 

احسان محمدی / اردبیل