تبلیغات
آخرين ارسال هاي تالار گفتمان
|
زينب، نهال غم، چه به ويرانه مي نشاند مي ريخت خاک و، آب هم از ديده مي فشاند
آن کوه استقامت و، آن معدن وقار در ماتم رقيه، دگر طاقتش نماند
زينب که تا سحر، همه شب در قيام بود آن شب دگر، نماز شبش را نشسته خواند
نام شاعر:حبيب چايچيان
تعداد بازديد : 171
پنجشنبه 27 مهر 1391 ساعت: 14:40
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(0)
مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب
