بَـر دَر مَزَن بــه رويِ تو دَر وا نمي كنند چيزي مگو ، كه با تو مدارا نمي كنند ا

بَـر دَر مَزَن بــه رويِ تو دَر  وا نمي كنند              

چيزي مگو  ،  كه با  تو مدارا نمي كنند

اينها كه ساكتند و فقط  بُهت كرده اند              

هــرگز بـه  پايِ حقّ تـو امضا نمي كنند

نزديكشان مَـرو  كه فـدك را طلب كني              

اينهـا ، خدا و مذهب و معنا نمي كنند

سيلي زدن به رويِ تو را دشت كرده اند              

ديگـر  ز  اشكِ فاطمـه پَــروا نمي كنند

جـانِ عـلي ، كمي زِ درِ خـانه  دور شـو              

بيهوده شعله اين همه  برپا نمي كنند

تـا داغِ سخـتِ مرگِ تــو را بر دلم نَـهَنـد            

  كاري به جز سكوت و تماشا نمي كنند

دشنام مي دهند ، تو  خود را عقب بِكِش            

شرم از حديثِ « امِّ ابيها » نمي كنند

خواندم ز  چشمشان كه به فكر شكستَنَند         

بــا سنگ و چوب فكر مداوا نمي كنند

 شاعر : ياسر قرباني      ( سياه پوش )