يا سيدناالمظلوم پيش پاي خودش به خاك افتاد همه را با نگاه پس ميزد تكيه بر نيزه ي غريبي داشت خس

  يا سيدناالمظلوم

پيش پاي خودش به خاك افتاد

همه را با نگاه پس ميزد

تكيه بر نيزه ي غريبي داشت

خسته بود و نفس نفس ميزد

*****

جگرش پاره پاره بود اما

يك تنه رفت تا دل لشگر

سينه ي خويش را سپر كرد و

سپرش را شكست تير سه پر

*****

تا زمين خورد دوره اش كردند

هر كه با هرچه داشت زخمي زد

جنگ مغلوبه شد همه گفتند

ديگر از خاك بر نمي خيزد

*****

خوب نزديك ميشدند به او

ضربه ها تا دقيق تر بشود

نيزه در زخم تيغ ميكردند

تا شكافش عميق تر بشود

*****

اين علف هاي هرز با اين گل

چقدر دشمني مگر دارند

واي بر من چه ميكنند اينها

عده اي دستشان تبر دارند

*****

يك نفر رفت تا كه سر ببُرَد

ديگري رفت تا كه سر ببَرَد

ديگري رفت تا براي امير

سر زده از سري خبر ببَرَد

*****

سنگدل روي سينه جا خوش كرد

خيره سر بود و خيره شد در چَشم

ناگهان چنگ زد محاسن را

و غضب كرد و در نهايت خَشم

*****

تيغ را بر گلو كشيد و كشيد

آنقدر تا كه كُند شد حربه

چه بگويم چگونه آخر ، سر

شد جدا با دوازده ضربه

*****

وضع حلقوم او كه ريخت به هم

داشت نظم جهان به هم ميريخت

هم ز هم عرش و فرش ميپاشيد

هم زمين و زمان به هم ميريخت

*****

خواهرش روي تل زمين خورد و

دم گودال از زمين بر خواست

گفت دست از محاسنش بكشيد

سر اين سر براي چه دعواست

*****

گرچه با ضربه هاي پي در پي

بارها روي خاك غلطيده است

تا به امروز لحظه اي اين مرد

پشت بر آسمان نخوابيده است

*****

كينه گُل كرد تا به آنجا كه

طاقت صبر را سر آوردند

از تن پاره ي تن زهرا

پيرهن پاره را در آوردند

*****

سر فرصت همه پياده شدند

صيد افتاده بود در دل دام

غارت پيكرش كه پايان يافت

آمدند عده اي سواره نظام

*****

همه بودند سرخوش و سر مست

ساربان بود از همه خوشتر

منتظر بود تا كه شب بشود

فكر انگشت بود و انگشتر

*****

(مصطفي متولي)

لطفا اين روضه را در حال و هواي عاشورايي خوانده و حق روضه ادا شود