ایوب پرند آور حضرت زهرا(س)-شهادت رباعی و دوبیتی های فاطمیه و روزی نوبت باغ فدک بود... به روی

حضرت زهرا(س)-شهادت

رباعی و دوبیتی های فاطمیه 

و روزی نوبت باغ فدک بود...

به روی زخم ها دیدم نمک بود

تمام باغ را تقسیم کردند

ولی سهمیه ی زهرا کتک بود

×××

غم های حنینی اش مرا آتش زد

چشمان حسینی اش مرا آتش زد

آن لحظه که بین در و دیوار شکست

یا فضه خُذینی اش مرا آتش زد

××× 

آن خط که خدا نوشت را سوزانید

زیبایی سرنوشت را سوزانید

شیطان به تقاص رانده گشتن از عرش

امروز در بهشت را سوزانید

××× 

در غربت کوچه نعره ی مست مزن

سیلی به ستاره ی من ای پست مزن

برگرد به خانه، نا مسلمان! برگرد!

قرآن خداست، بی وضو دست مزن

××× 

دوزخ نفسی بر تنتان خواهد زد

زقّوم به مِن مِن مِن تان خواهد زد

هر چند مرا غلاف شمشیر زدید

شمشیر علی گردنتان خواهد زد

××× 

آتش - نفسی، دمی زبانه زد و رفت

چرخید، مرا به تازیانه زد و رفت

شیطان چموش را نبستید به بند

آمد لگدی به درب خانه زد و رفت  

××× 

قرآن محمدی و قاموس علی ست

این آیه ی روشنای فانوس علی ست

بیم است که غیرت خدا شعله کشد

شلاق بینداز که ناموس علی ست

××× 

آن پاک تر از فرشته ها را می زد

آئینه عصمت و حیا را می زد

شیطان به تقاص لعن و طعنی ازلی

آن روز حبیبه ی خدا را می زد

××× 

آن روز، دل ستاره ی عرش، شکست

هنگام اذان مناره ی عرش، شکست

دستان سیاهی از جهنم آمد

سیلی زد و گوشواره ی عرش، شکست

×××

این جان ولی بود که از پا افتاد

شرم ازلی بود که از پا افتاد

مردان مدینه ای! بمیرید از شرم

ناموس علی بود که از پا افتاد