تبلیغات
آخرين ارسال هاي تالار گفتمان
|
سر شب تابه سحر گوشه ی زندان چه کنم دل آشفته چه ، گیسوی پریشان چه کنم
گاه پروانه صفت سوختم از هجر رضا گاه شمع مرا سینه ی سوزان چه کنم
سر شب تابه سحر گوشه ی زندان چه کنم دل آشفته چه ، گیسوی پریشان چه کنم
آرزویم یبه جهان دیدن روی پسر است سوختم سوختم از آتش هجران چه کنم
سر شب تابه سحر گوشه ی زندان چه کنم دل آشفته چه ، گیسوی پریشان چه کنم
کنج زندان بلا گشته زهجران رضا تیره تر روز من از شام غریبان چه کنم
سر شب تابه سحر گوشه ی زندان چه کنم دل آشفته چه ، گیسوی پریشان چه کنم
نه رفیقی به جز از دانه ی زنجیر مرا نه انیسی به جز از ناله و افغان چه کنم
سر شب تابه سحر گوشه ی زندان چه کنم دل آشفته چه ، گیسوی پریشان چه کنم
به خداد دوری معصومه و هجران رضا می کشد عاقبتم گوشه ی زندان چه کنم
سر شب تابه سحر گوشه ی زندان چه کنم دل آشفته چه ، گیسوی پریشان چه کنم
از وطن کرده مرا دور ، جفای هارون من دل خسته ی سر گشته ی هجران چه کنم
سر شب تابه سحر گوشه ی زندان چه کنم دل آشفته چه ، گیسوی پریشان چه کنم
گلی از خار ندید این همه آزار که من دیدم از طعنه ی این مردم نادان چه کنم
سر شب تابه سحر گوشه ی زندان چه کنم دل آشفته چه ، گیسوی پریشان چه کنم
سرنگون کاش می شد خانه ی هارون پلید
که چنین کرد مرا بی سر و سامان چه کنم
*** (رضائی)
تعداد بازديد : 255
سه شنبه 08 فروردین 1391 ساعت: 16:14
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(0)
مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب
