مهر درخشان امروز امیر در میخانه توئی تو فریاد رس ناله مستانه توئی تو مرغ دل

امروز امیر در میخانه توئی تو                       فریاد رس ناله مستانه توئی تو

مرغ دل ما را که به کس رام نگردد                آرام توئی ، دام توئی ، دانه توئی تو

آن مهر درخشان که به هر صبح دهد تاب      از روزن این خانه به کاشانه توئی تو

آن ورد که زاهد به همه شام و سحر گاه       بشمارد با سبحه ی صد دانه توئی تو

ویرانه بود هر دو جهان پیش خردمند             گنجی که نهانست به ویرانه توئی تو

در کعبه و بت خانه بگشتیم بسی ما           دیدیم که در کعبه و بت خانه توئی تو

بسیار بگوییم و چه بسیار بگفتند                کس نیست بغیر از تو در این خانه توئی تو

                                    یک همت مردانه در  این کاخ ندیدم

                                    آن را که بود همت مردانه تویی تو

                                                ***       ( میرزا حبیب الله خراسانی )