|
امام مجتبی(ع)-مدح
ای چارطاق عرش خدا خیمۀ غمت
وی کهکشان ستاره ای از خاک مقدمت
قدوسیان تراوش انفاس قدسی ات
فرمانده ی ارض و سماء رتبۀ کمت
هفت آسمان به گرد مزار تو در طواف
آمد پدید نه فلک از فیض یک دمت
لاهوتیان دریده گریبان روضه ات
آید صدای فاطمه از بزم ماتمت
صدها هزار حاتم طائی نشسته اند
کاسه بدست، سائل دنیار و درهمت
جانا حساب چشم تو از دیگران جداست
زمزم کجا و قطره ای از اشک نم غمت
یا سید الکریم سیادت غلام توست
ارثیه ایست هدیه ز جد مکرمت
ای امتداد مرتبت مرتضی حسن!
کرده خدا به شاه شهیدان مقدمت
آتش گرفته ای وسط کوچۀ فدک
شد فاطمیه اول ماه محرمت
صلح تو شد زمینۀ تصویر نینوا
کرببلاست سینه زن پای پرچمت
من بینوای عشق توام سیدالغریب
دردی بریز دردل من جان قاسمت
یک عالمه ترانه برایت سروده ام
من از ازل خراب نگاه تو بوده ام
مجتبی روشن روان - حامد اهور
تعداد بازديد : 201
یکشنبه 30 خرداد 1395 ساعت: 9:35
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(0)