تبلیغات
آخرين ارسال هاي تالار گفتمان
|
چقدر عزت و جاه و جلال داری تو
مدال بندگی از ذوالجلال داری تو
اگرچه ماه بنی هاشمت لقب دادند
خدا گواه بود بس کمال داری تو
میان چشم خمارت برای تشنه لبان
دو چشمه سار همیشه زلال داری تو
چه خوب شد که حوائج به دست توافتاد
تخصص گره های محال داری تو
شما غلام حسین و منم غلام شما
چقدر در نسبت اعتدال داری تو
فقط بخاطر فردای محشر ماهاست
اگر به جای دو دستت دو بال داری تو
عموی خوب قبیله براهه آمدنت
نگاه مضطرب خردسال داری تو
پس از تو امنیت خیمه را اخا چکنم
خودت بگو که جواب سکینه را چکنم
شاعر : ابوالقضل عطازی
تعداد بازديد : 107
پنجشنبه 03 اردیبهشت 1394 ساعت: 11:09
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(1)
مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب
| این نظر توسط پروانه امیر افشاری در تاریخ 1394/02/04 و 14:43 دقیقه ارسال شده است | |||
|
ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺭﺍﺯ ﺧﻠﻘﺖ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﮔﻞ ﺭﺍ ﺑﻨﺎﻡ ﺑﻠﺒﻞ ﺷﯿﺪﺍ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﻓﺪﺍﺋﯽ ﺷﻤﻊ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻋﺸﻖ ﺑﺎ ﻗﻠﻢ ﻻ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺭﺍﺯ ﻭ ﻧﯿﺎﺯ ﻋﺎﺷﻖ ﻭ ﻣﻌﺸﻮﻕ ﻃﻮﺭ ﺭﺍ ﺻﺒﺢ ﺍﺯﻝ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﺳﯿﻨﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻓﺮﻫﺎﺩ ﻭﺵ ﻫﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻬﺪ ﭘﺎﯾﻪ ﺑﯽ ﺳﺘﻮﻥ ﺭﻧﺞ ﺭﻫﺶ ﺑﺨﻂ ﮐﻒ ﭘﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻟﯿﻠﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﺭﭼﻪ ﺯ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺧﺒﺮ ﻭﻟﯽ ﺷﺮﺡ ﻏﻤﺶ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﯼ ﺻﺤﺮﺍ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﮕﺸﺎ ﺑﺴﻮﺭﻩ ﯾﻮﺳﻒ ﻧﮕﺮ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺮ ﻟﻮﺡ ﻋﺸﻖ ﻧﺎﻡ ﺯﻟﯿﺨﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻧﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻭ ﮐﺮﺏ ﻭ ﺑﻼ ﺭﺍ ﺯ ﺧﻮﻥ ﭘﺎﮎ ﺭﻭﺯ ﺍﺯﻝ ﺑﻪ ﺩﻓﺘﺮ ﺩﻟﻬﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻧﺎﺯﻡ ﺑﻪ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﮎ ﻧﯽ ﺳﺮﺩﺍﺭ ﺳﺮ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﯼ ﺳﺮﻫﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺳﺮ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺗﻦ ﻧﺪﺍﺩ ﺑﺬﻟﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﻭﯼ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﺮﺩ ﻋﺮﺻﻪ ﯼ ﻫﯿﺠﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﭘﺮﭼﻢ ﺳﯿﺎﻩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻗﺮﻥ ﻫﺎ ﻫﻨﻮﺯ |
||
