اي آفتاب زمين خورده ماهِ نيزه حسين(ع) طلوع كرده سرت در پگاهِ نيزه حسين(ع) پناهگاهِ يتيمانم و بدون

اي آفتاب زمين خورده ماهِ نيزه حسين(ع) طلوع كرده سرت در پگاهِ نيزه حسين(ع) پناهگاهِ يتيمانم و بدون

اي آفتاب زمين خورده ماهِ نيزه حسين(ع) طلوع كرده سرت در پگاهِ نيزه حسين(ع) پناهگاهِ يتيمانم و بدون

اي آفتاب زمين خورده ماهِ نيزه حسين(ع) طلوع كرده سرت در پگاهِ نيزه حسين(ع) پناهگاهِ يتيمانم و بدون

اي آفتاب زمين خورده ماهِ نيزه حسين(ع) طلوع كرده سرت در پگاهِ نيزه حسين(ع) پناهگاهِ يتيمانم و بدون
اي آفتاب زمين خورده ماهِ نيزه حسين(ع) طلوع كرده سرت در پگاهِ نيزه حسين(ع) پناهگاهِ يتيمانم و بدون
موضوعات
آرشیو
آمار
جستجو
جدید ترین مطالب
تبلیغات
آخرين ارسال هاي تالار گفتمان
اي آفتاب زمين خورده ماهِ نيزه حسين(ع) طلوع كرده سرت در پگاهِ نيزه حسين(ع) پناهگاهِ يتيمانم و بدون

اي آفتاب زمين خورده ماهِ نيزه حسين(ع)
 

طلوع كرده سرت در پگاهِ نيزه حسين(ع)

 

پناهگاهِ يتيمانم و بدونِ پناه

 

خودت بگير مرا در پناهِ نيزه حسين(ع)

 

ز آهِ تو به زمين ريخت گريه­ي شمشير

 

زِ اشكِ من به هوا رفت آهِ نيزه حسين(ع)

 

پِيِ سرِ تو در اين شهر كوچه گرد شدم

 

مرا كشانده به بازار راهِ نيزه حسين(ع)

 

چه داغها كه به رويِ جگر گذاشته است

 

بگو به من چه نبوده گناهِ نيزه حسين(ع)

 

امان ز كارِ سنان و امان ز زخمِ زبان

 

امان ز نيزه و قلبِ سياهِ نيزه حسين(ع)

 

 

به پيشِ چشمِ ترم بارها زمين افتاد

 

سرِ شكسته ات از جايگاهِ نيزه حسين(ع)

 

 

                     شاعر:محمد بياباني


تعداد بازديد : 145
سه شنبه 29 مرداد 1392 ساعت: 8:53
نویسنده:
نظرات(0)
مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب

کد امنیتی رفرش
درباره ما
مطالب تصادفی
ورود کاربران
عضويت سريع
لینک دوستان

طراح : شیوا موزیک مترجم : قالب گراف