تبلیغات
آخرين ارسال هاي تالار گفتمان
|
حساس ترین آینه را می بردند
بر شانه ی سنگ ها،کجا می بردند؟
با ساق شکسته پیکرت را،ای کاش
!با اینکه سلیمان زمانت بودی
تابوت تو را غلام ها می بردند
تابوت نه، اشتباه گفتم ای وای
با تخته ی پاره ای تو را می بردن
پیچیده میان بوریا می بردند
از تخته ی در، دست و سرت آویزان
گیسوی تو در باد رها می بردند
تا خشک شود نموری پیرهنت
باید بدنت به کربلا می بردند
آیینه ی تکه تکه ای بودی که
!!!از قصد،تو را چه با صدا می بردند
ای کاش به جای جسر بغداد آقا
بر نیزه سرت شام بلا می بردند
شاعر: وحيد قاسمي
تعداد بازديد : 214
پنجشنبه 16 خرداد 1392 ساعت: 11:53
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(0)
مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب
