فاطمه(س) رفتی و مولا بی کس است زندگی بی یار و بی یاور بس است بی تو اینجا کودکان آشفت

فاطمه(س)  رفتی و مولا بی کس است                زندگی بی یار و بی یاور بس است
بی تو اینجا کودکان آشفته اند                        قلب بابا را به آه آزرده اند
فاطمه(س) بی تو دلم پر پر شده                        مرغ دل در آشیان بی پر شده
بار دیگر چشم من حیران شده                       خانه ام بی نور تو ویران شده
فاطمه(س) رفتی تو از اینجا ولی                       هست زینب(س) یار و غمخوارعلی(ع)
فاطمه (س)دنیا برایم خانه نیست                       مرغ روح من در این کاشانه نیست
این قضا و این قدر کار خداست                       ناسپاسی از مرام ما جداست
فاطمه(س) وقتی از اینجا می روی                     شاد و خرّم سوی بابا می روی
صد سلام و صد درودم را ببر                         آبرویم را در آن دنیا بخر