|
آئينه دار ام ابيها صبور باش
زينب(س) در اين دو روزهی دنيا صبور باش
دنيا اسير درد و غم بي ملالي است
در اين سکوت سرد تماشا صبور باش
بابا که نيست هر چه دلت خواست گريه کن
اما کنار غربت بابا صبور باش
اين روزهاي غرق محن با برادرت
يا صحبتي ز کوچه مکن يا صبور باش
حرفي نزن ز پهلوي زخمي مادرت
در اين غروب عاطفه تنها صبور باش
کار من از طبيب و مداوا گذشته است
انگار رفتني شده زهرا(س) صبور باش
گاهي دلت بهانهی مادر که مي کند
بر سر بگير چادر من را صبور باش
امروز تازه اول راهست دخترم
فردا که پر کشيدم از اينجا صبور باش
يک روز مي روي به بيابان کربلا
بر تل بيقراري و غمها صبور باش
خورشيد خون گرفتهی من پيش چشم تو
بر روي نيزه مي رود اما صبور باش
بر حنجر بريده بزن بوسه جاي من
اما به خاطر دل زهرا(س) صبور باش
اين آخرين وصيت مادر به زينب(س) است
تا جان به پاي مکتب مولا صبور باش
از کربلا به بعد علم روي دوش توست
روح حماسه ! زينب کبري(س) ! صبور باش
يوسف رحيمي
تعداد بازديد : 233
شنبه 26 اسفند 1391 ساعت: 7:35
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(0)