به زیر خاک نهان شد، مهی که نور خداست دلا بیا نظری کن به بین جهان غوغاست که در عزا همه خلق زمین و اه

به زیر خاک نهان شد، مهی که نور خداست
دلا بیا نظری کن به بین جهان غوغاست

که در عزا همه خلق زمین و اهل سماست
ندانی از چه بود این عزا و آه و فغان؟

هزار و چارصدم سال رحلت زهراست
به بین به حق و حقیقت که زنده مانده، بلی

چنانکه رحلتش امروز و ماتمش برپاست
نه ارتحال، دریغا، محقق آن بانو

شهیده از ستم و از عناد قوم دغاست
بلی، شهیده شد از تخته در بیتش

به ضربت لگدِ آن لعین، که باب جفاست
کبود صورت وی شد زسیلیِ دشمن

شکسته پهلویش از جور و کینۀ اعداست
به روزگار جوانی، زدار فانی رفت

به زیر خاک نهان شد، مهی که نور خداست
بداد غسل و کفن کرد و شب نمودش دفن

علی به حسب وصیت، که کفو او، زوفاست
آیا شفیعۀ محشر، به مصطفی و علی

به حرمت حسن و آنکه سید شهداست
به دوستان نظری کن به ویژه مدّاحت

(گیاهی) آنکه نزار و فکار، در دنیاست

آقای عباس گیاهی (گیاهی)