سراپا دردم و، جان کندن دائم بود کارم نهادم چشم بر در، تا اجل آید به دیدارم قدمهایم چنان لرزند به هن

سراپا دردم و، جان کندن دائم بود کارم
نهادم چشم بر در، تا اجل آید به دیدارم

قدمهایم چنان لرزند به هنگام خرامیدن
که دستی بر سرِ زانو بود، دستی به دیوارم

برو ای عُمر، از دستم که من با مرگ، مأنوسم
بیا ای مرگ، یاری کن که من از عُمر، بیزارم

طرفدار علی بودم که بین آن همه دشمن
نشد جز شعله آتش در آنجا، کس طرفدارم

گهی در خانه، گه بین در و دیوار، گه کوچه
خدا داند چه آمد بر سرم! کشتند صدبارم

دلم بهر علی می سوخت چون قنفذ مرا می زد
نگاه غربت او بیشتر می داد آزارم

نگفتم راز خود با هیچکس، اما خدا داند
نمی آید به هم از درد، یک شب چشم بیدارم

به بازار محبتف نقد جان بگرفته ام بر کف
که غم های دل مظلوم عالم را خریدارم

از آن فخرست شعر و شاعری بر «میثمت» زهرا
که از روز ازل وقف شما گردیده، اشعارم

حاج غلامرضا سازگار (میثم)