ولادت حضرت زهرا س - 4

مدح حضرت زهرا (سلام الله علیها)

ریحانه است و دختر پیغمبر است او
مبهوت خنده های لب حیدر است او

خود مادر است و مادر هر مادر است پس
تنها دلیل خلقت هر مادر است او

حتی نیاز نیست لبش را تکان دهد
با یک نگاه ، شافعه ی محشر است او

حیدر به عشق او سپرش را فروخته
چون یک تنه برای علی ، لشکر است او

از او بخواه راه خدا را نشان دهد
راه خدای را چو علی ، ازبر است او

سر تا به پای ، حضرت حق است ، فاطمه (س)
از نه فلک ، ز انس و ملک ، برتر است او

قلب است بهر پیکره ی پنج نور حق
افعال ذات را به عمل مصدر است او

روح نماز و مرجع "تنهی" است "راضیه"
امحا کننده ی عمل منکر است او

جعفر ابوالفتحی

منبع : neyjaf.ir

کانال تلگرام سایت حرم شاه :

https://telegram.me/harameshah2

هرکجایی نام زهراهست معبد می شود
خاک آنجا همجوار عرش ایزد می شود
از نگاهی که به سلمان کرد باایمان شدیم
بی نگاهش مستجاب الدعوه مرتد می شود
فاطمه آئینه حق است،پس هرجاکه هست
روبروی غاصب حق علی سد می شود
یک دعاکرد و تمام خلق روزی خورشدند
پس یقینا هرچه این بانو بخواهد می شود
دختری دراین مقام و منزلت بی رتبه است
اینکه تنها هم فقط او ام احمد می شود
خانه ای که فاطمه آنجاست از کعبه سر است
چون نبی بااحترام از پیش او رد می شود
هیچ کس جز فاطمه همتای حیدر نیست،نیست
باامیرالمؤمنین زهراست هم قد می شود
آخرش پای ضریح او به سینه میزنیم
آخرش دربین صحنش رفت و آمد می شود
چند وقتی است بین بسترش افتاده است
فصل بی مادر شدن نزدیک دارد می شود

مهدی نظری

کانال تلگرام سایت حرم شاه :

https://telegram.me/harameshah2

فيض روح القدس عالم معنا زهرا
تا به معراج کشانده ست نبى را زهرا

مصطفى خواسته اش خواستن فاطمه بود
رفت معراج که آخر برسد تا زهرا

به زمين آمدنش آمدن ساده نبود
دست بر سينه نبى گفت: بفرما زهرا

سر آوردن اين سوره کوتاه چقدر
گفت جبريل: على , گفت نبى: يا زهرا

اينکه حق با على است , اينکه على با حق است
معنى هر دو اش اين است: "على با زهرا"

قرب آن است که در سجده به زهرا برسند
سر سجاده رسيده ست به زهرا, زهرا

يک على داشت خدا, فاطمه هم داشت يکى
بخدا نيست کسى فاطمه الا زهرا

مرتضی مثل نبی بوسه به دستش ميزد
حجت الله علی, حجت اعلا زهرا

من ز طيف عرفاى نجفى هستم که
ذکرم امروز بود فاطمه, فردا زهرا

کاروبار دل ما پيش خدا ميگيرد
سروکار دل ما باشد اگر با زهرا

قبر ما سوخته ها جنت ما خواهد شد
بنويسند اگر بر لحد ما " زهرا "

علی اکبرلطیفیان

کانال تلگرام سایت حرم شاه :

https://telegram.me/harameshah2

(تولد تمام خوبی ها))

همین که اسم تودر شعر شاعران آمد
تمام قافیه هایش از آسمان آمد

توآمدی وشکفتی و با نفس هایت
دوباره فصل بهاری به این خزان آمد

مگرنه این که غزل مثنوی آینه ای
که اززبان خداوند مهربان آمد

خدا به طالع هستی نوشت فاطمه و
به جسم مرده ی عالم دوباره جان آمد

از اسم تو به قلم حس معنوی آمد
و ناگهان غزلم سمت مثنوی آمد

وجودگرم توبر شعرروشنی بخشید
وباحضورتوعالم به روی ما خندید

به جای بارش باران امید باریده ست
به مثنوی کلماتی جدید باریده ست

ببین چگونه قلم روی برگ می خندد
ومثل ضد گلوله به مرگ می خندد

سلام گرم خلایق به محضرت تقدیم
تمام ظلم و ستم در مقابلت تسلیم

زمانه باتوبه شوقی عجیب می آید
که از حوالی تو بوی سیب می آید

اگر که جان پیمبر پرازغم ودرداست
اگر هوای زمانه برای او سرد است

دوباره گرمی اوراتوعلتی زهرا
نماد بارز لطف و محبتی زهرا

بکش به روی سرعشق ازکرم دستی
که پاره ی تن پیغمبر خدا هستی

تویی که ازهمه ی برتران شدی برتر
خدانوشته برای تو سوره ی کوثر

شبیه برگ درختان لطافت جسمت
همه اسامی دنیا فدای یک اسمت

چه خوانم اسم قشنگت: محدثه،زهرا
زکیه، راضیه ،مرضیه، انسیه، حورا

زمین واهل زمین ازنسیم توخوشبو
نسیم نرگس ویاس و شقایق و شب بو

رسیده لحظه ی آرامش هیاهوها
نوشته نام تورا روی چشم آهوها

عصاره ی همه گل ها نشسته در دستت
زبان حضرت حافظ دوباره سر مستت

((دل رمیده ی مارا انیس ومونس تو
به غمزه مسئله اموز صد مدرس تو))

تویی که عطر وجودت شمیم نرگس شد
((ستاره ای که درخشید وماه مجلس شد))

فقط تویی که درخشیدی و شدی چون ماه
تویی تمامی عمرم برای من همراه

به غصه ی دل شیعه  تو خاتمه هستی
تویی شفیعه ی محشر تو فاطمه هستی

به هر تبسم خود زهر را عسل کردی
دوباره مثنوی ام راپرازغزل کردی


به شام تارجهان مژده ی سحرشده ای
به فطرس دل هرشیعه بال وپر شده ای

تولد تو شبیه نزول قرآن است
تو از کتاب خدای یگانه سر شده ای

شبیه ماه شبی که نشسته در برکه
تو در وجود خدیجه ((کما قمر)) شده ای

سه تا بهانه اگر داشت خلقت عالم
توازعلی وپیمبر بهانه تر شده ای

تو آمدی وبه کوری چشم ابتر ها
درخت نسل نبی و پراز ثمر شده ای

عجب تناقض شیرین و با مسمایی
تو دختری و سپس مادر پدر شده ای


خوش آمدی به جهان ای تمام جان جهان
فدای مقدم تو جان شاعران جهان

مجتبی خرسندی

کانال تلگرام سایت حرم شاه :

https://telegram.me/harameshah2

در مدح و منقبت حضرت زهرا (س)

بی معرفت کجا زغمت گریه میکند
غمواره ی عزای تو دل زنده میکند
زهرائی و به عالم امکان سبب توئی
اینجا خدا به لطف خودش تکیه میکند
تو مقتدای نوری وشمس از شعاع تو
قبل از طلوع , روی خود آکنده میکند
ما زیر خیمه های غمت جمع میشویم
این خیمه ها زعشق ,دل آکنده میکند
حق نور خویش داده به تو زوجه البتول
الحق خدای , کار خود ارزنده میکند
هر کس نداشت حب شما ,حق بروز حشر
او را به پیش خلق , سر افکنده میکند
لطفت مدام شامل اهل ولایت است
این لطف مستمر , همه شرمنده میکند
رویت اگر چه کبوداست , شانه ات
گریه به زخم بازو و بر سینه میکند
پهلوی تو شکسته شد آنجا به پشت در
خاکم به سر که محسنت آنجا چه میکند
این شور فاطمی است که در کربلا ی عشق
طفل صغیر و پیر ,همه رزمنده میکند
اصغر چو محسنتان شد قتیل عشق
زین رو به تیر , خنده ی ارزنده میکند
القاب توست رضیض الصدر و صابره
صبرت بگو , برابر زینب چه میکند
آنجا که دید راس حسینش میان طشت
لا حول و لا قوه الا با الله ......

مهدی روحانی کاشمری

از دم زهراست عیسی صاحب جان می شود

نام کوثر می برد مریم ، مسلمان می شود

هاله ای از نور ، وقتی پا به ایوان می نهد

می رود خورشید ، پشت ابر پنهان می شود

ابر سرگردان ندارد هیچ چیزی از خودش

با دعای فاطمه مشمول باران می شود

صبح ها می آورد عطر دعایش را , نسیم

بر زمین خشک می ساید , گلستان می شود

من شنیدم هر کسی نام علی را می برد

ذکر زهرا در سما جانم علی جان می شود

هر کدام از وصله های چادرش , باب بهشت

رد شدن از آن , فقط رزق محبان می شود

ظاهرا هر کشوری را بهر کاری ساختند

خادم زهرا شدن هم سهم ایران می شود

شاعر: ايمان كريمي

یا فاطمه ای حقیقتِ صوم و صلات

بانوی گرامی و رفیعُ الدَّرَجات

از سوی شما هدیه به ما برگِ نجات

از ما به شما هدیه درود و صلوات

حمید رضا گلرخی

رضا تاجیک

ولادت حضرت زهرا س مبارکباد

گلدسته های عرش مزین به نام توست
خور شید و هفت منظر گیتی سهام توست
هر خادمه که فضه نگردد بدون شک
اعجاز حق به حقیقت کلام توست
هستی حیدری و ملقب به ام اب
جبریل کمترین پیاده نظام نظام توست
شور و نشاط عالم امکان زاهل بیت
چشم تمام ساقی و ساغربه جام توست
ذکر علی عالی اعلاست ذکر عشق
ذکر تمام حیدریان ذکر نام توست
دلخوش به جام ولا را همین بس است
عیدی عطا کنی که سخاوت مرام توست
من فاطمی و حیدریم کیست شاهدم
جز این دل شکسته که دائم به دام توست
مدرک برای عاشقی ام بیش از این مخواه
جز این پر شکسته که اطراف بام توست
فرمود ه حق که جهان را سبب تویی
اما دو دست بسته به کوچه امام توست
گشتی فدا به راه خدا در پی علی
هر پیرو حسین تو خیر الانام توست
در روز حشر که شفاعت به دست توست
دست بریده ی عباس بار عام توست

مهدی روحانی کاشمری

در آستانه ی میلاد حضرت زهرا

برای عرض ارادت به ساحت دریا 

نشسته ام بنویسم به نام مادر، تا

خدا مرا بنویسد به پای نام شما

اگرچه کمتر از آنم که دلبرم باشی

خدا به امر خودش خواست مادرم باشی

هوای عشق چه حال و هوای زیبایی ست

جنون، بهانه ی خوبی برای رسوایی ست

شبی که عرش منوّر به نور زهرایی ست

شب طرب، شب دیوانگی و شیدایی ست

شبی که معجزه های رسول، کامل شد

شبی که سوره ی کوثر به عینِ نازل شد

شبی که سیب خدا از درخت عرش افتاد

خدا به نور خدا هدیه ای منوّر داد

به اذن خالق یکتا، زمین، زمان، فریاد:

پیامبر ! قدم فاطمه مبارک باد

قیام کرد زمین ، نور منجلی آمد

دلیل خلقت پیغمبر و علی آمد

همین که دست زمین، آسمان بغل شده است

دهان عرش الهی پر از عسل شده است

به دستخطِّ خدا سوره هم غزل شده است

و این برای نبی خیرُ ما نَزَل شده است:

خدا برای تو خیر کثیر می خواهد

برات، مرهم زخم غدیر می خواهد

خدا نوشت : بگویید مهربان بانو

خدا که صاحب باغ است، باغبان بانو

قیامت است تمنای این و آن، بانو

همیشه منبع الطاف بیکران! بانو!

اگر نفس بدهی ، دست هم نمی خواهم

برای مدح تو گفتن ، قلم نمی خواهم

عطای دست تو تفسیر کرده انسان را

بخاطر تو خدا وعده داده باران را

دعای نور تو تب دار کرده سلمان را

به باد داده دگر دودمان شیطان را

دعای نور بخوان، ما هم اهل ایرانیم

بخوان که ما همه ذریه های سلمانیم

دعا بخوان ، پر جبریل را منوّر کن

کمی ملائکه را با خودت برابر کن

برای نافله ، سجاده را معطر کن

خدا برای پیمبر نوشت : باور کن

نگاه عرش به راز و نیاز فاطمه است

خلاصه نه ، همه ی دین نماز فاطمه است

تمام قافله را وقف مرتضی کردی

همیشه شوهر خود را ز خود رضا کردی

و در جوار خدا ، جار را دعا کردی

چه خوب دِین به همسایه را ادا کردی

هرآنچه را تو بخواهی، همان شود تقدیر

برای شیعه ی امروز هم قنوت بگیر

نظر به اینکه خدا بر شما نظر کرده

تو قبل خلقت آدم شدی نظرکرده

خدا وجود تو را منجی بشر کرده

علی کنار شما خستگی بِدَر کرده

غروب بود که خورشید تا سحر غم داشت

طلوع لحظه ی خندیدن تو را کم داشت

در آتشی که تمامیِّ خانه می سوزد

به جان خلق بیفتد زمانه می سوزد

در آتشی که نشان ، بی نشانه می سوزد

چرا قلم وسط شعله ها نمی سوزد؟

برای اینکه مزیّن به نام فاطمه است

و آتش از سر جبران ، به کام فاطمه است

شاعر: حميد رمي

رو کرد خدا قدرت پنهانی خود را

تا خلق کند حوری انسانی خود را

ابلیس بهشتی بشود گر بگذارد

بر خاک قدم های تو پیشانی خود را

هفتاد یهودی نه، که سلمان و ابوذر

مدیون تو هستند مسلمانی خود را

در بند غمت هر که اسیر است عزیز است

آزاد مکن یوسف زندانی خود را

چون مور اگر ریزه خور خوان تو باشیم

یک روز ببینیم سلیمانی خود را

ترسی ز اجل نیست به این شرط که باشیم

در روضه تو لحظه پایانی خود را

دل را به منای غم تو ذبح نمودیم

از یاد مبر این همه قربانی خود را

شاعر: علی ذوالقدر

یا زهرا...

این همه نور که مانند گوهر می ریزد

اشک شوق است که از دیده تر می ریزد

کوثر جاری این خانه ز بس شیرین است

کز شکرخند لبش شهد و شکر میریزد

این نهالیست که از بر کت هر شاخه آن

تا زمین هست و زمان هست ثمر میریزد

لطف دختر به همین است جوانی اش را

وقت پیری همه بر پای پدر می ریزد

دور خورشید سرش از نفس افتاده زمین

آسمان زیر قدمهاش قمر میریزد

هر سراینده که مدح صنمی غیر تو کرد

ذوق و احساس خودش را به هدر میریزد

همه از پیر و جوان ریزه خور خوان توایم

شب میلاد تو بانو همه مهمان توایم

دلم از بس به شراب رطبی  خو کرده

رفته از دستم و صد مرتبه هوهو کرده

باید امروز بگیرند مرا حد بزنند

کین چنین مست شدن دست مرا رو کرده

شب میلاد تو لبخند به لبهای خدا

ملک از عشق توسنجاق به گیسو کرده

نا خودآگاه پدر یاد بهشت افتاده

هر زمانی که گل روی تورا بو کرده

همه گفتند و شنیدیم سلیمان شده است

سایلی که به در خانه تان رو کرده

از کرامات شما صاحب اعجاز شده

هر کنیزی که کف پای تو جارو کرده

گرچه شد دامنت از گردش دستاس سپید

قرص نانی که پزیدی تو به همسایه رسید

آرزو کرده ام ای کاش فدایت بشوم

عضوی از تکه حصیر کف پایت بشوم

از خدا خواسته ام نیمه شبی تا به سحر

با تو همسایه و مشمول دعایت بشوم

از همان روز که تن پوش به سائل دادی

کاسه برداشته ام تا که گدایت بشوم

حاضرم هستی خود را بدهم تا که فقط

عبد سرشگشته انگشت نمایت بشوم

و رضای حق اگر بسته به خوشنودی توست

پس چه خوبست که راضی به رضایت بشوم

بعد بابا چه بلاها به سرت آوردند

من به قربان تو و زمزمه هایت بشوم

پدر عشق بسوزد به کجا خداند تورا

پشت در عشق علی بود که سوزاند تورا

علی آمره

یا ام ابیها...

این زندگی بی عاشقی معنا ندارد

ای وای بر آنکه دل شیدا ندارد

هرکس که اینجا شهرتش عاشق نباشد

روز قیامت نامه اش امضا ندارد

آن که عبادت کرده اما بی محبت

جایی میان عالم بالا ندارد

آن قدر دین آمد که گوید ایها الناس

بیچاره آن که حضرت زهرا ندارد

هر کس نگفته فاطمه، روز قیامت

بر لب نوایی غیر واویلا ندارد

هر جاست حرف فاطمه آنجا بهشت است

والله این دنیا و آن دنیا ندارد

بدبخت آن که نیست زهرا مادر او

باید بسوزد در جهنم پیکر او

ما فاطمیونیم چیزی کم نداریم

ما فاطمیونیم در دل غم نداریم

ما درد خود با هر کس و نا کس نگوییم

غیر از علی و فاطمه محرم نداریم

هر کس به زیر سایه لطفی نشسته

ما سرپناهی غیر این پرچم نداریم

معنی انسان میشود محتاج زهرا

جز سائلان فاطمه ، آدم نداریم

دنیا اگر با فاطمه مأنوس گردد

اصلا گرفتاری درین عالم نداریم

وقت خوشی یا غصه ها اصلا امیدی

جز دختر پیغمبر اکرم نداریم

ما را همیشه داده این مادر خجالت

بیش از پدر مادر به ما کرده محبت

تو کیستی دنیاست حیران مقامت

بر سیزده معصوم ، واجب احترامت

بین زمین و آسمان ها می درخشد

پیغمبری که روزها داده سلامت

تو ورد لبهای امیرالمومنینی

خیلی تعصب داشت بر نامت امامت

الحق تویی بانوی از ما بهتران و

صاحب نفس های همه عالم غلامت

من مطمئنم ذره را خورشید کردند

آن قوم که با معرفت بردند نامت

در آفرینش مادری دیگر ندارد

اندازه ات فرزندهای با کرامت

بالاتر از درکند کل بچه هایت

مثل تو بی همتا، حسین و مجتبایت

هر روز عمرت بخشش و ایثار کردی

با مهربانی با همه رفتار کردی

بر تو پیمبر زادگی خیلی می آید

تو زندگانی محمد وار کردی

حق بزرگی گردن هر شیعه داری

تاریخ را از فتنه ای هشیار کردی

خسته نباشی قهرمان بی نشانه

خیلی برای عزت ما کار کردی

هر جور میشد پای دینت ایستادی

تو دشمنان مرتضی را خوار کردی

داری چه توفیقی تمام هست خود را

نذر جناب حیدر کرار کردی

ای مرجع تقلید عشاق ولایت

ما را نکن محروم از فیض شهادت

ای بهترین سرچشمه فیض الهی

محکم تر از تو من ندارم تکیه گاهی

آورده ام ناگفته ها را محضر تو

دلرم دوباره التماس یک نگاهی

نا واردم من آمدم سوی تو امشب

بلکه برایم از خدا حاجت بخواهی

مادر غریبه نیستی راحت بگویم

جان حسینت خسته ام از روسیاهی

آن قدر گیرم این ضریح چادرت را

تا که بیفتم در مسیر سر به راهی

ای کاش تو قسمت کنی من هم بگردم

یک عمر دور خانه ات مانند آهی¹

قربان آنکه پیش تو عمری گدا شد

روح از تنش با اسم فرزندت جدا شد

محمد حسین رحیمیان

حضرت زهرا(س)-مدح

زیباست اگر چشم بصر داشته باشد

جشمی كه بصرداشت خبرداشته باشد

جشمی كه خبر داشت تماشاگه عشق است

باآه وفغان صبح و سحر داشته باشد

 كالای خودش را به دو عالم نفروشد

در روضه كسی دیده ی تر داشته باشد

 درروضه كسی دیده ی ترداشته یعنی

 كنجینه ای از در و گهر داشته باشد

 در روضه كسی دیده ی تر داشته یعنی

 دردیده دوصد كیسه ی زر داشته باشد

بااشك توان رفت به معراج خداوند

با اشك دعا نیز اثر داشته باشد

 گویند كه با اشك دعا اوج بگیرد...
مانند پرنده ست كه پر داشته باشد

ای وای از آن خانه درش سوخته باشد

درآن طرفش قرص قمر داشته باشد

 شرمنده بود شب كه قمر داشته باشد

شرمنده بود خانه كه در داشته باشد

آن خانه كه جبریل غبار در او را

از میمنت فاطمه برداشته باشد

 پهلو بزند بر همه ی عرش خداوند

وقتی چو علی خیر بشر داشته باشد

آن خانه كه بودش صدف لولو و مرجان

 شهد رطب و میوه ی تر داشته باشد

 آن خانه سزا نیست درش سوخته باشد

 وقتی چو ابالفضل " پسر" داشته باشد

حضرت زهرا(س)-مدح و ولادت

وسع کم داشته را لطف فراوان باید

از عطش سوخته را رحمت باران باید

تا به اوج کرم دست کریمان برسیم

سیر در معرفت سوره ی انسان باید

گل اگر میل به گلدان نکند میمیرد

سر سودا زده را شوق بیابان باید

لطف این طایفه به خون جگری وابسته ست

شانه تا که برسد زلف پریشان باید

مادری کن که به این مادریت محتاجیم

کودکی گم شد اگر،گرمی دامان باید

گرچه ما لکه ی  ننگیم  و مضافیم همه

دور سجاده تو گرم طوافیم همه

انبیایی که کرامات مکرر دارند

چشم امید به یک جلوه ی کوثر دارند

آسمانی شده ها در تب و تاب اینند

کمی از خاک قدم های تو بردارند

تا بخواهی در این خانه کنیز آوردیم

نذر تو قوم عجم هر چه که دختر دارند

فاطمه جلوه مولاست،علی جلوه ی او

این دو آیینه به هم حسن برابر دارند

ذکر تسبیح تو هر لحظه به روی لب ماست

مست ها دائما انگیزه ی ساغر دارند

آیه با زیر عبا رفتن تو نازل شد

پنج تن با قدم فاطمه محور دارند

دل به دست تو سپردیم طلا پس دادی

باز هم بیشتر از حد گدا پس دادی

مینویسم سر خط یا علی و یا زهرا

قافیه ساختم از نام علی با زهرا

آسمان روی زمین و پدر خاک علی

حضرت کوثر ما، مادر دریا، زهرا

سپر محکم هر غصه ی پیغمبر علی

راحت جان علی،جوشن مولا، زهرا

حشر اسرا و قلم،فاطر و زلزال علی

کهف یس نبأ و واقعه طه،زهرا

نور الانوار علی، مخزن الاسرار علی

سر مستور شده،باطن و معنا،زهرا

پیش عالم همه جا عالمه باید باشد

هرکجا هست علی فاطمه باید باشد

شأن دستی که دخیل است به کوثر بالاست

چون که غوغای تو در وادی محشر بالاست

سوختن،آب شدن،بی کس و بی یار شدن

سختی عشق همینست،رهش سربالاست

تا ز تو دور شدم گریه کنان برگشتم

حس وابستگی طفل به مادر بالاست

هر چه دارید به خانه،به گدا میبخشید

خب طبیعیست شلوغی دم این در بالاست

خطبه ی مسجد تو شهد تمام دین است

لطف زهراست فقط،شیعه سرش گر بالاست

همه ی زندگی ات را به امامت دادی

از زمین خوردن تو،پرچم حیدر بالاست

بروی شهپر جبرئیل فقط جای تو بود

شاهد بندگی تو  ورم پای تو بود

طی شده فاطمیه،روضه به پا هست هنوز

داغ تشییع تنت بردل ما هست هنوز

علت خانه نشینی علی معلوم است

رد خون،برروی مسمار بجا هست هنوز

بچه ها بعد تو از خواب و خوراک افتادند

بین یک شانه ز مویت،دو سه تا هست هنوز

زینبت برد ز تو ارث زمین خوردن را

دختری منتظر کرب و بلا هست هنوز

میرسد نوبت آن لحظه که در روز دهم

بدن شاه به گودال رها هست هنوز

دور تا دور تنش پر شده از اهل زنا

اثر تیر جدا،نیزه جدا هست هنوز

آتش خیمه همان آتش پشت در بود

سر بر نیزه همان زخم سر مادر بود

حضرت زهرا(س)-مدح

کس نداند مقام زهرا را

تا نداند مرام زهرا را

کس نداند در اقتدا به رسول

جز علی اهتمام زهرا را....

حضرت قائم از تبهکاران

می کشد انتقام زهرا را

ملک دوزخی اگر شنود

از نگارنده نام زهرا را

بشنود این خطاب از یزدان

که رها کن غلام زهرا را

حضرت زهرا(س)-مدح -حجاب

تو مادری آن را که با داغت عجین باشد

خوشبخت شد آنکس که با تو همنشین باشد

ای مرجعِ تقلیدِ زن های سبک پرواز!

پلکی بزن که جانِ ما در آستین باشد

چادرسیاهت شب به شب پهن است و در هر روز

چادرنمازت آفتابِ سرزمین باشد

باید که دستی زد به این چادر...توسّل جست

چون چادرت تفسیری از حبلُ المتین باشد

ارثیّه ی نابت...حجابت ، سایه پرور شد

تا قامت ریحانه ها پنهان ترین باشد

در بندگی و همسری و مادری و علم

جز تو چه کس "خیرُ النّساء العالمین" باشد؟

دستانِ تو چرخانده دستاسِ دو عالم را

"لولاک..." در مدحِ تو قطعا شرطِ دین باشد

نُه سالِ نوری ، "عشق"  را در خانه جا دادی

تا در فراقت با امیر المومنین باشد

ای مادرِ آیینه و آب و گل و لبخند

ای کاش مانندِ تو یک زن ، اینچنین باشد

تقدیم به همه مادرهای از دست رفته

روز مادر

تو رفتی و من به زیر دِینم ...امروز

جاری شده اشک از دو عینم ...امروز

از برکت شیر پاک تو... ای مادر

گریه کُن روضه ی حسینم...امروز

 شکوه آمدن و خلقتت سرآمد بود

میان هرچه که دارد خدا زبانزد بود

همیشه با صفی از آسمانیان جبرئیل

 به گرد خانه تان گرم رفت وآمد بود

 تو دختر پدری یا که مادری بر او

 میان دختر و مادر دلش مردد بود

 رسالت پدرت با تو بود پا بر جا

که بودنت همه ی دلخوشی احمد بود

برای عرض ارادت ب محضرت بانو

نبی ب امر خدا روز وشب مقید بود

ز التماس دو دستم چه زود دل کندی

تویی که آمدنت خوب ورفتتنت بد بود

شاعر: محمدحسن  بیات لو