غزل اخلاقی نه آدم است اگر آدمی خطا نکند وفا کنیم مگر عمر ما وفا نکند خدا کند که خدای من آن خدا ب

غزل اخلاقی

نه آدم است اگر آدمی خطا نکند

وفا کنیم مگر عمر ما وفا نکند

خدا کند که خدای من آن خدا باشد

مباد دل به خدایان دهم... خدا نکند

فریب شعبده بازان خنده را نخورید

کسی به گریۀ این قوم اعتنا نکند

بگو به صوفی ملحد که شاهدی بس کن

برو به شیخ بگو بعد از این ریا نکند

به پیشگاه خدا گر چه قرب او کم نیست

بگو برای خدا بیش از این دعا نکند

بگو به خانۀ ما دزد خانگی زده است

دلی که مخزن اسرار اوست وا نکند

بگو که آخرتش را بر آب خواهم ریخت

اگر قیامت این راز بر ملا نکند

دل شکستۀ ما بی کفن شکفته تر است

سر بریده ی ما فکر خون بها نکند

شکوه ما همه در بستن لب و نفس است

دل حریر مرا شکوه بوریا نکند

فرشته بودم و آدم شدم، خطا کردم

یقین بدان که خطاپوش ما خطا نکند

بگو به حرمت آن روزه ای که نگرفتیم 

نمازهای قضا را کسی قضا نکند