گنه کردی بیا (روضه همراه با مناجات) گنه کردی بیا می بخشمت گفتم که غفارم تو با خود دشمن

گنه کردی بیا می بخشمت گفتم که غفارم             تو با خود دشمنی کردی ولی من دوستت دارم

اگر من با تو بد بودم ترا دعوت نمی کردم                     گشودم در که بر گردی ببینی لطف بسیارم

تو مهمان عزیزی بر من و من میزبان تو                                چگونه میهمان نومید برگردد ز دربارم

زبستر نیمه شب برخیزو اشکی ریز بر دامن                 که با اشک شبت خاموش گردد شعلۀ نارم

تو آن عبدی که در گرداب جرم و معصیت غرقی             من آن ربّم که باشد دمبدم لطف و کرم کارم

بجز نومیدی از عفوم ببخشم هر گناهی را                        امید آور ، امیدآورکه من از یأس بیزارم

عذاب و عفو باشد هر  دو تحت اختیار من                         توان سوزانمت اما ببخشیدن سزاوارم

تو دائم غافل و من آنی از تو نیستم غافل                  تو خواب و من زلطف ومرحمت پیوسته بیدارم

به بازار محبت اشک باشد بهترین کالا                                  که هر یک قطره را با یک نم رحمت خریدارم

خداون به موسی بن عمران علیه السّلام فرمود : یا موسی، در هیچ حالی مرا فراموش مکن و از یاد من غافل مشو.

موسی علیه السّلام عرض کرد: خدایا ، در برخی حالات شرم دارم که متوجه حضور تو باشم . خطاب شد : (اِنَّ ذِکری حَسَنٌ عَلی کُلِ حالٍ1حتی در آن حالات هم یاد من نیکوست .) فرمود :موسی ما طالب دل شکسته ایم ، ظرف هر چه قیمتی باشد وقتی که شکست ، نقصان قیمت پیدا می کند ، غیر از طرف دل ،که هر وقت دل شکست قیمتش بیشتر می گردد .

اما عاشقان اهل بیت من یک دل شکسته سراغ دارم در عالم ، دلها را آتش می زند ، قربان دل شکسته اش بروم ، آن دختر بزرگ علی زینب است، روز عاشورا بی بی از خیمه ها بیرون آمد وقتی حسینش را تنها دید دستها را بالای سر گذاشت صدا می زد : ( اَما فِیکُم مُسلِم ؟ ) آیا یک مسلمان در میان شما نیست ؟

گر بَدَم مولا ، گر بَدَم مولا                            من به درگاهت ، آمدم مولا (2)

                                    یا کریم العفو – یا کریم العفو (2)

ای پناه من ، بی پناهم من                                    غرق عصیان و ،رو سیاهم من (2)

                                    یا کریم العفو – یا کریم العفو (2)