فَداها اَبوها(روضه حضرت زهرا(س)) حالا می خواهیم چه کسی را واسطه قرار بدهید در خانه خدا، همان خانمی

حالا می خواهیم چه کسی را واسطه قرار بدهید در خانه خدا، همان خانمی که هر وقت پیامبر وارد می شد رسول خدا تمام قد جلوی پایش می ایستاد ، استقبالش می کرد ، خم می شد دستش را می بوسید می فرمود : فَداها اَبوها (بابات به قربانت ) همان خانمی که وقتی شهیده شد کمر علی شکسته شد، همان خانمی که از دنیا رفت نیمه های شب امیر المؤمنین می آمد وصورت به قبرش می گذاشت و ناله می زد .

ای مرهم غم های من                               ای نو گل  رعنای من

زهرای من – زهرای من

خیز و ببین غوغا شده                               دیگر علی تنها شده

من مانده ام و غم های من                        زهرای من ، زهرای من

در بین آن دیوار و در                                   دادی تو شش ماهه پسر

بین دیده ی گریان من                                زهرای من ، زهرای من

گاهی حسینت نیمه شب                            از من کند مادر طلب

بگرفته او دامان من                                   زهرای من ، زهرای من

زینب نگاهش بر در است                            در ذکر مادر مادر است

بین ناله ی طفلان من                               زهرای من ، زهرای من

کرده گریبان چاک چاک                                  مولا فتاده روی خاک

گوید کجایی جان من                                  زهرای من ، زهرای من