ای امـام راحـل ای روحِ خدا ای به جانان واصل ای روحِ خدا ای به قـربـانِ نـگـاه مسـت تو بر سر مـا سـايبـانِ دسـت تـو ای سـرآغـازِ كتـابِ عشــ�

ای امـام راحـل ای روحِ خدا

ای به جانان واصل ای روحِ خدا

ای به قـربـانِ نـگـاه مسـت تو

بر سر مـا سـايبـانِ دسـت تـو

ای سـرآغـازِ كتـابِ عشــق ما

ای درخشان آفـتابِ عشـق مـا

بعـدِ تو ای باغبـانِ انــقــلاب

گشته ابری آسمــانِ انقــلاب

لــكّه های سركـش ابـر سياه

هجـمه آوردند ازهر سو به ماه

ای رسـولِ بـي نـظـيرِ انـقلاب

بعـد تو بعـد از غديــر انـقلاب،

از جفـــایِ همـرهانِ بـي وفـا

باز غوغـایِ سقـيفه شـد به پا

همرهانِ مانده جا از همـرهی

بر عليــه نایـبَت سيـد عـلـي

فتنه پشـت فتنه راه انداختند

خلــق را در اشتباه انداختنـد

اين گــروهِ منـحرف از راهِ تـو

وز جهــادِ فـي سَبــيلِ اللهِ تـو

سنگـرِ امــنِ جهانخواران شدند

با هـوایِ نفس هم پيمان شدند

با شعـارِ دلكشِ خــطّ امـام

دشمني كردند با رأس نظـام

اين خواصِ سركشِ بَد سرگذشت

درغبــار فتنـۀ هشتـاد و هـشت

دسـت در دسـتِ اراذل داده انـد

سنگرِ حق را به باطــل داده انـد

***

اي خمـينی ای امـامِ لالــه ها

ای عــلمــدارِ تمـامِ لالــه ها

گــر به پا دارنــدگانِ غائــله ،

هي بگيرند از ولايت فاصلــه

گرچه از اين عدّۀ پيمان گُسِل

خورده ايـم آقا دمـادم خون دل

گــركه ما هــردم عزادار توايـم

تا به پاي جـان وفــادار توايــم

با تو آن عهدی كه بستيم ای امام،

رهـــروِ راهِ توهستيــم ای امـام

بهــرِ تــو تا بذلِ جان آماده ايم

دستِ بيعــت با ولايت داده ايم

اي تو ما را ســيد و ما را ولی

بعد تو مولاي مـــا سيد علی...

علی اکبر شجعان