تبلیغات
آخرين ارسال هاي تالار گفتمان
|
گر چه به سینه ناله‌ی جانکاه می‌کشم
خود را کنار سفره‌ی الله می‌کشم
من آن کسم که داده ز کف هر چه داشته
دارم به حال و روز خودم آه می‌کشم
شد ارتفاع کوه گناهان من بلند
بی‌طاقتم که ناله‌ی کوتاه می‌کشم
من سخت بین نفس خودم گیر کرده‌ام
بنگر چه‌ها ز دشمن همراه می‌کشم
این های هایِ خسته به جایی نمی‌رسد
انگار ناله را ز ته چاه می‌کشم
از بی‌کسی به کوی تو آورده‌ام پناه
بنگر چگونه چهره به درگاه می‌کشم
اصلاً بعید نیست که من هم عوض شوم
دل را به راه دلبرِ دلخواه می‌کشم
دارم به شوق آمدنت گریه می‌کنم
یک سال انتظار بر این ماه می‌کشم
کار مرا حسین دوباره درست کرد
من نوکرم خجالت از آن شاه می‌کشم
تعداد بازديد : 119
دوشنبه 14 مرداد 1392 ساعت: 5:12
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(0)
مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب
