خواهد آمد ای دل دیوانه ام او که نامش با لبانم آشناست من گل نرگس برایش چیده ام باورم کن خواهد آمد،

خواهد آمد ای دل دیوانه ام

او که نامش با لبانم آشناست

من گل نرگس برایش چیده ام

باورم کن خواهد آمد، باوفاست

امشب از فرط جنون در سینه دل

یکنفس تا صبح هو هو میکند

آخر این دل، این دل بی طاقتم

دست احساس مرا رو میکند

نذر کردم لحظه ی تنگ غروب

نذر، یک شب اشک نیلی ریختن

بر سر هر کوچه ی شهر خیال

شب چراغی از نگاه آویختن

باز میسایم نگاهم را به راه

خیره بر دروازه های نیمه باز

گامها فرسوده ام در کوچه ها

کوچه های خاکی دور و دراز

بیقرارم، ناشکیبم، مست مست

امشب از یاد تو لبریزم بیا

آه میخواهم که قبل از مرگ خویش

دست بر دامانت آویزم بیا

خواهد آمد ای دل دیوانه ام

او که نامش با لبانم آشناست

من گل نرگس برایش چیده ام

باورم کن خواهد آمد، باوفاست

مژده پاك سرشت