تبلیغات
آخرين ارسال هاي تالار گفتمان
|
میلاد امام حسن مجتبی (ع)
حسن آن زاده زهرا . قدم بنهاد بر دنیا.
که تا روشن کند جان را زنور عا لم بالا.
عجب میلاد مسعودی. توگویی نور معبودی .
روان گشته چویک رودی ازآن سرچشمه والا.
منور چشم مشتاقان . کند شادی دل انسان.
که تا آرام گیرد جان .از آن مولود بی همتا.
به دنیا فخر دین آمد .کسا را چارمین آمد.
بلاغت را مبین آمد . زسوی خالق یکتا.
بزن بر طبل آزادی .بخوانم نغمه شادی.
حسن آمد شود هادی .در این دنیای وانفسا.
نبوت آفرین گوید .رسول آخرین گوید.
کلیم هم اینچنین گوید . مبارکباد از سینا.
دلا گویی حبیب آمد.به سر عمر رقیب آمد .
به بیماران طبیب آمد .بسان حضرت عیسا .
بیامد اختر ثانی . کما ل لطف رحمانی .
که تا در عالم فانی . نماید ظلم را رسوا.
عزیز مرتضی آمد .قدر آمد قضا آمد .
به امر حق رضا آمد . بیامد عاشق شیدا.
گرفته پرچم حق را .زدست حضرت مولا .
سپرده برحسین آن را.که تا مذهب شود برپا.
حسن نامش حسن باشد .رخ نازش حسن باشد .
چو اخلاقش حسن باشد .گل خوشبوی دل آرا.
بشر نازد به این میلاد.بگردد شیعیان دلشاد.
سرای باغبان آباد .از این سرو قد رعنا.
بری از هر چه عصیان شد.بدنیا نور ایمان شد .
علی را مونس جان شد.حسن آن طفل خوش سیما.
به پیغمبر نوید آمد . که میلاد سعید آمد.
چه خورشیدی پدید آمد . ویا ماهی شده پیدا.
جمالش نوردرظلمت.چو صبرش خودبود حکمت ..
حسن آن آیت رحمت . بشد مظلوم و شد تنها.
ببیند مرد آزاده اگر دل را صفا داده.
حسن را مادری زاده .که بر خلقت بود مبنا.
به هرچشمی که حق بین است.حسن ازآل یاسین است..
که جدش واضع دین است.علی را گفته او بابا.
اگر کردار او جویی . چو ذیفر را ه او پویی
چو ذکرش برملا گویی . شوی محشور با مولا
که تا روشن کند جان را زنور عا لم بالا.
عجب میلاد مسعودی. توگویی نور معبودی .
روان گشته چویک رودی ازآن سرچشمه والا.
منور چشم مشتاقان . کند شادی دل انسان.
که تا آرام گیرد جان .از آن مولود بی همتا.
به دنیا فخر دین آمد .کسا را چارمین آمد.
بلاغت را مبین آمد . زسوی خالق یکتا.
بزن بر طبل آزادی .بخوانم نغمه شادی.
حسن آمد شود هادی .در این دنیای وانفسا.
نبوت آفرین گوید .رسول آخرین گوید.
کلیم هم اینچنین گوید . مبارکباد از سینا.
دلا گویی حبیب آمد.به سر عمر رقیب آمد .
به بیماران طبیب آمد .بسان حضرت عیسا .
بیامد اختر ثانی . کما ل لطف رحمانی .
که تا در عالم فانی . نماید ظلم را رسوا.
عزیز مرتضی آمد .قدر آمد قضا آمد .
به امر حق رضا آمد . بیامد عاشق شیدا.
گرفته پرچم حق را .زدست حضرت مولا .
سپرده برحسین آن را.که تا مذهب شود برپا.
حسن نامش حسن باشد .رخ نازش حسن باشد .
چو اخلاقش حسن باشد .گل خوشبوی دل آرا.
بشر نازد به این میلاد.بگردد شیعیان دلشاد.
سرای باغبان آباد .از این سرو قد رعنا.
بری از هر چه عصیان شد.بدنیا نور ایمان شد .
علی را مونس جان شد.حسن آن طفل خوش سیما.
به پیغمبر نوید آمد . که میلاد سعید آمد.
چه خورشیدی پدید آمد . ویا ماهی شده پیدا.
جمالش نوردرظلمت.چو صبرش خودبود حکمت ..
حسن آن آیت رحمت . بشد مظلوم و شد تنها.
ببیند مرد آزاده اگر دل را صفا داده.
حسن را مادری زاده .که بر خلقت بود مبنا.
به هرچشمی که حق بین است.حسن ازآل یاسین است..
که جدش واضع دین است.علی را گفته او بابا.
اگر کردار او جویی . چو ذیفر را ه او پویی
چو ذکرش برملا گویی . شوی محشور با مولا
صمد ذیفر
تعداد بازديد : 133
شنبه 05 مرداد 1392 ساعت: 1:03
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(0)
مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب
