امام حسین(ع)-مناجات دلی که سوخت زغم شمع محفلش سازند به هم نشینی پروانه نائلش سازند دل شکسته بب

امام حسین(ع)-مناجات

دلی که سوخت زغم شمع محفلش سازند

به هم نشینی پروانه نائلش سازند

دل شکسته بباید که ظرف غم گردد

کسی که درد ندارد چه با دلش سازند

کسی که شکر کند در مسیر سختی ها

رسد به آن چه که حلال مشکل اش سازند

خوشا حیای جنابی که چشم می بندد

اگر به آینه رویان مقابلش سازند

حسین! ای که به کوی تو عرش سجده برد

خوشا کسی که در این کوچه سائلش سازند

گدائی سر کوی تو کار هر کس نیست

مگر کسی که بسوزند و قابلش سازند

مس وجود محبت همین نه زر نشود

که در شراره عشق تو کاملش سازند

ولایت تو امان نامه همیشگی است

نه صفحه ای ست که با مرگ باطلش سازند

هنوز خاک «مؤید» ز اشک نمناک است

ز بعد مرگ اگر کوزه از گلش سازند

سید رضا موید