شهدا-دفاع مقدس وانهاده‏ست به میدان بدنش را این‏بار همره خویش نبرده‏ست تنش را، این‏بار تا ز مرز

شهدا-دفاع مقدس

وانهاده‏ست به میدان بدنش را این‏بار

 همره خویش نبرده‏ست تنش را، این‏بار

 تا ز مرز خودی خود گذرد، تجربه كرد

 پا نهادن به سر خویشتنش را این‏بار

 زین سپس خلوت او معبد ابراهیمی‏ست

 كه شكسته‏ست بت ما و منش را این‏بار

 آن قدَر رفته در این مرحله از خویش كه من

 خوانده‏ام فاتحۀ آمدنش را این‏بار

 مثل یك موج در آغوش خطر حس می‏كرد

 لحظۀ آبی دریا شدنش را این بار

 تا از او گَرد تعلّق نشود دامنگیر

 همه دیدند به دریا زدنش را این‏بار

 دل من چشم تو روشن، كه نسیم آورده‏ست

 بویی از رایحۀ پیرهنش را این‏بار

 سینه‏سرخان مهاجر كه روایت كردند

 بال در بالِ مَلَك پر زدنش را این‏بار:

 دیده بودند به تشییع شقایق‏هامان

 بر سر دست ملایك، بدنش را این‏بار

 بی نشانی‌ست نشانی كه ز ما می‏ماند

 می‏سپاریم به خاطر، سخنش را، این‏بار