امیرالمومنین(ع)-اشعار تولایی و تبرایی حال خود را خوب می دانم بلی مستحق دوزخ و نارم ولی روز محشر پ

امیرالمومنین(ع)-اشعار تولایی و تبرایی

حال خود را خوب می دانم بلی

مستحق دوزخ و نارم ولی

روز محشر پای میزان عمل

اکفیانی یا محمد یا علی

***

 یک عمر در این سرا علی می گویم

هنگام خوش دعا علی می گویم

یک عمر مرا به قدر یک پلک زدن

امداد رسیده تا علی می گویم

***

هرکس به ولایت علی شک دارد

از چهره ی او همیشه شر می بارد

باشد ولدالزنا در این شکی نیست

گر یکسره سر به سجده گه بگذارد

 ***

آن شب که نبی به قاب او ادنی بود

گویند که در محضر حق تنها بود

برخاست صدای آشنایی از غیب

گویند که از علی نبود.... اما بود

***  

زمانی که وجود ما سرشتند

به روی سینه های ما نوشتند

بدانید ای بنی آدم سرانجام

محبان علی اهل بهشتند

***

در زندگیم اگر کمیتم لنگ است

یکسر به لبم علی مدد آهنگ است

از غیر علی مدد نگیرم هرگز

زیرا که مدد ز غیر مولا ننگ است

***

 مادرم ذکر علی را به لبم دوخت

پدرم مهر علی را به من آموخت

شیر مادر به لبم ریخت شدم مست

اشک بابا به تنم ریخت دلم سوخت

***

هر کس که به قدرت علی آگاه است

او را مدد از غیر علی اکراه است

مدح علی و من گنه کار کجا

وقتی که ثنا خوان علی، الله است

***

 هر دل که بدون مهر حیدر باشد

دل نیست سرای کینه و شر باشد

اسلام به دین مرتضی کامل شد

هر کس که نگشت شیعه کافر باشد

***

 هر کس که و را حب علی در دل نیست

معلوم نباشد که و را نطفه ز کیست؟

او را به بهشت خلد جایی نبُود

زیرا که بهشت مال یاران علی است