اي درگهت حريم مناجات و راز من الله من ، پناه من ، اي کار ساز من تنها و بي سپ

اي درگهت حريم مناجات و راز من                        الله من ، پناه من ، اي کار ساز من
تنها و بي سپاهم و ، از غير بي نياز                     چون سوي توست ، چشم اميد و نياز من
بهر حمايتم نکشم ناز هيچکس                           تا رحمت تو ، مي‌کشد از لطف ، ناز من
مسلم ، نکرد بيعت و ، با دشمنان نساخت            پيداست ، راه ورسم من از پيشتاز من
هاني ، بداد جان و ، به دشمن نداد دست             صد آفرين ، به همت اين پاکباز من
اين دشت کربلاست خدايا ، که رحمتت                در برگرفته ، اين دل پر سوز و ساز من
در سينه ام که آتش سيناي ديگري است             از شوق توست ، اين همه سوز و گداز من
اينجاست ، اوج رتبة زينب ، که بارها                    در خلوتم نشسته و ، بشنيده راز من
اينجا ، رسول و ، حيدر و زهرا و مجتبي                هستند خود شريک غم و ، همطراز من
با خون دل نوشته ام انشاي عشق را                   صد شکر اگر قبول کني ، اين فراز من
اينجا که انبيا نگرانند و مضطرب                            زين شوق و ، يکه تازي بي احتراز من
ترسد خليل از اينکه : بدا گردد اين قضا                  کامش روا نگشته ، دل عشقباز من
لرزد مسيح از اينکه : شهادت نيافته                     بر آسمان رود بدنم ، در نماز من
يا رب عنايتي ، که درين امتحان عشق                   غمهاي عالم آمده خود پيشواز من
اين عاشقان ، سپيد و سياه و بزرگ و خرد              قربانيم ، به درگهت اي دلنواز من
آوردم آنچه هديه ، پذيرفتي از حسين                     اين است ، بر جميع بشر ، امتياز من
شد اوج نيزه جاي من و ، گود قتلگاه                     در راه توست ، جمله نشيب و فراز من
در کربلا و ، کوفه و ،دیرو، تنور و ، شام                   مقصد توئي ، ازين ره دور و دراز من
در راه کربلا که گذرنامه لازم است                         ديوان من ، (حسان) ، بود آنجا جواز من

نام شاعر:حبيب چايچيان