حضرت زینب(س)-اربعین بی تو قفـس با آسـمان فـرقـی ندارد بود و نـبود این جهـــان فـرقـی

حضرت زینب(س)-اربعین

بی  تو  قفـس  با  آسـمان  فـرقـی  ندارد

بود  و  نـبود  این  جهـــان   فـرقـی   ندارد

وقـتی  نباشی  ایـن  و  آن  فرقـی   ندارد

دیـگر  بهـــارم   بـا  خــزان  فــرقـی   ندارد

دیگر چه  فرقی می کند قحطی آب است

دریــا بـــدون  تو بـــرای من ســـراب است

تو  قــول  دادی   آشــنای  هــم  بمـــانیم

شـانه به شـانه پـا به پـای هــم  بمـــانیم

تا دسـت در دسـت عــصای هـم  بمــانیم

تا  آخــرین  لحــظه  بــرای  هــم  بــمانیم

از روی تــل دیـــدم سوی گـــودال  رفــتی

اینــقدر دســت و پـــا زدی از حـال  رفتـی

خواهــر  بمــیرد  که دگـــر  یـــاری  نداری

تنــها  شــدی  و هـیچ  غمــخواری  نداری

دور  و  بـــرت  حتــی  عـــزاداری  نـــداری

خواهـر  اسـارت  می رود  کــاری   نـداری

جـان  بـــرادر  صــبر  هـــم  انــــدازه  دارد

زینــب  بـــرای  چـــند  غـــم انــــدازه دارد

انگـــار  خــاک  کربـــلا  آتــــش   گــــرفته

مــوی تمـــام  بـــچه هـــا اتـــش  گــــرفته

از تــشنگی  لبـــهای مـــا  آتـــش گـــرفته

پیراهـــنت  دیـــگر  چـــرا  آتــــش گــــرفته

پاشو ابولفظلم ببـین خواهــر غریــب  است

ذکـر  مــدام  زیــنـبت  ام   یجــیب  اســت

دیدم  به  دست  ساربان  انگشترت  رفـت

دیدم که دستی سمت گوش دخترت رفت

دیدم  به  روی  نیزه  حتی  حنـجرت  رفـت

یک  نـیزه  پشت خیمه  پیش اصغرت رفت

با  نیـزه  دنـبال  سـر  شـش ماهـه   رفـتند

آری  سـراغ   اصغر   شـش ماهـه   رفــتند

خیمه  به  غــارت  می رود  وقتـی  نباشی

زینـب   اسارت  می رود  وقتـی  نـبـاشی

بـزم   جـسارت می رود  وقـتی  نـبـاشی

دار  و  نــدارت  مـی رود  وقــتی  نـباشی

مــا را مــیان ســــلســـله بــــردند کــوفه

همــرا ه شــمر و حـــرملـــه بـــردند کـوفه

انـگار سـنگ محــکمی بر  اســتکان خـورد

وقـتی کــه بـــر لـــبهات چــوب.............