محمد جواد غفور زاده (شفق)-حضرت زینب سلام الله علیها-اربعین از سفر، داغدیده آمده‏ ام دل ز هستی برید

از سفر، داغدیده آمده‏ ام

دل ز هستی بریده، آمده‏ ام

زینبم من، که از دیار عراق

رنج و حسرت کشیده، آمده ‏ام

اینک از شام با لباس سیاه

چون شب بی‏سپیده آمده ‏ام

شادی دهر را ز کف داده

غم عالم خریده، آمده ‏ام

گر چه با قامتی رسا، رفتم

لیک به قدی خمیده آمده ‏ام

پیکر پاک سرو قدان را

به ‏روی خاک دیده آمده ‏ام

دسته‏ گل های نازنینم را 

دست بیداد چیده، آمده ‏ام

دیده‏ام یک چمن گل پرپر

خار در دل خلیده، آمده ‏ام

پای هر گل، گلاب دیدۀ من

با تأثر چکیده، آمده ‏ام

سر بلندم که با اسارت خویش

افتخار آفریده، آمده‏ ام

تار و پود ستم به تیغ سخن

با شهامت دریده آمده ‏ام

پی محو ستم، اگر رفتم

با همان عزم و ایده آمده ‏ام

از کنار مجاهدان شهید

وز جهاد عقیده آمده ‏ام

بارها از سر حسین عزیز

صوت قرآن شنیده، آمده‏ ام

گر رود خون ز دیده‏ام، نه عجب

من که بی‏نور دیده آمده ‏ام

هدفم اعتلای قرآن بود

به مرادم رسیده، آمده ‏ام

شاهد صبح و شام من (شفق)ست

کز سفر، داغدیده آمده ‏ام