غنچه کربلا ، شد افسرده نوگل باغ عشق ، پژمرده نازنين گوهر حسين است اين

غنچه کربلا ، شد افسرده                       نوگل باغ عشق ، پژمرده
نازنين گوهر حسين است اين                  گر عدويش به هيچ نشمرده
شيرخوار است و ، مادرش بي شير           تشنگي ديگرش توان برده
بانوان ، گرد گاهواره او                            همه گريان و ، زار و افسرده
نظم آن پايگاه صبر و قرار                         ديگر از حال او بهم خورده
گه رقيه ، گهي رباب ، او را                     اشک افشان ، به سينه افشرده
برد آخر پدر به ميدانش                           با دلي داغدار و آزرده
دهدش تا که جرعه آبي                          لاجرم سوي دشمنان برده
آه ، آمد حسين و ، اصغر را                      برده عطشان و ، تشنه آورده
آب شد قلب زينب از اين داغ                    شد علي کشته ، آب ناخورده
خون آن کودک شهيد نوشت :                  زنده ام ، گرچه پيکرم مرده
اصغر آن مهر کوچکي که ( حسان )           زير امضاي عاشقان خورده

نام شاعر:حبيب چايچيان