شکر خدا مست می کوثرم
شکر خدا فاطمه شد مادرم
شکر خدا اهل تولا شدم
عاشق ذریه زهرا شدم
شکر خدا بر در این خانه ام
شکر خدا دل به علی داده ام
شکر خدا پیش علی رو زدم
دم زعطای و کرم او زدم
شکر خدا قلب و دلم با علی ست
شکر خدا ذکر لبم یا علی ست
نان ونشان گرچه ندارم ولی
نوکر و مسکین علیم علی
گر که بپرسند گدای که ای
ریزه خور خوان عطای که ای
نازم و گویم که کنم سروری
شکر خدا حیدریم حیدری
خاک سراه توام یا علی
دشمن بدخواه توام یا علی
از قفس غصه رها شد دلم
شکر خدا کرب و بلا شد دلم
مهر حسین است چراغ شبم
شکر خدا سینه زن زینبم
شکر خدا گرچه که بی مایه ام
با پسر فاطمه همسایه ام
شکر خدا مست می او شدم
ریزه خور ضامن آهو شدم
شکر خدا نرفته ام راه کج
ذکر لبم گشته دعای فرج
شاعر: سيد مجتبي شجاع
اندازه بود چادرش اما کشیده شد