مدح و ولادت امام علی ع - 51

امیرالمومنین(ع)-مدح و ولادت

حق روز ازل كل نِعم را به علی داد

بین حكما حُكمِ حَكَم را به علی داد

معنای یدالله همین است و جز این نیست

كاتب كه خدا بود قلم را به علی داد

می‌خواست به تصویر كشد قدرت خود را

در معركه شمشیر دو دم را به علی داد

عمّال شیاطین همه ماندند تهی‌دست

تا احمد محمود علم را به علی داد

یاران ولایت به خدا اهل بهشتند

الله كریم است، كرم را به علی داد

هر مملكتی تابع فرمان امیری است

ایران، دلِ افتاده به غم را به علی داد

از نسل علی یك علی آمد به خراسان

یعنی كه خدا كل عجم را به علی داد

كوچك‌تر از آن است عجم فخر فروشد

گو حیدری‌ام، یار دلم را به علی داد

سبقت بگرفت اُمّ علی ز اُمّ مسیحا

روزی كه خدا حق قدم را به علی داد

مملوك ببین مالك دین در شب میلاد

تنظیم سند كرد و حرم را به علی داد

بودی همه اشراف عرب طالب زهرا

طه گهر عهد قِدَم را به علی داد

بگذاشت كف فاطمه را بر كف حیدر

با فاطمه شش دنگ ارم را به علی داد

از یُمن همین وصلت فرخنده «كلامی»!

حق زینب آزاده‌شیم را به علی داد

×××

رباعی

این سیزده رجب عجب محترم است

چون روز طلوع آفتاب كرم است

حاجی! به طواف كعبه آرام برو

چون سید اوصیا درون حرم است

امیرالمومنین(ع)-مدح

ممنون دست پاک خداوند حیدرم

من از گِل علی ام و پابند حیدرم

حالا که مرتضی گِل من را سرشته است

مدیون دست های هنرمند حیدرم

از گوشهٔ نگاه علی جان گرفته ام

محو نگاه های خوشایند حیدرم

عاشق اگر شدم همه از خنده های اوست

سرمست آن تبسم و لبخند حیدرم

تعظیم می کنم به چنین ابتکار او

مبهوت و مات سیره و ترفند حیدرم

با این که جنس پیکرم از خاک مرتضی است

دور از حقیقت است که مانند حیدرم

در زیر چتر لطف علی قد کشیده ام

بی شک حقیقت است که فرزند حیدرم

امیرالمومنین(ع)-ولادت

ماهِ مولا شد حدیث طیر را با ما بخوان

در ولایش آشنا و غیر را با ما بخوان

در توسل شبّر و شبّیر را با ما بخوان

«یا مَن أرجوهُ لكلِّ خیر» را با ما بخوان

با نمازی، با دعایی از گناهانت برآی

هم‌چنان بنت اسد بر درگه یزدان درآی

دانهٔ اشكی چنان آیینه صافت می‌كند

سوز آهی محرم بزم عفافت می‌كند

رو به مسجد كن ببین رحمت طوافت كند

ذات حق دعوت برای اعتكافت می‌كند

معتكف در مسجد آن‌چه دید جز آن‌جا نبود

اعتكاف هیچ كس چون مادر مولا نبود

مادری كاو را ببخشد عالیِ اعلی علی

پیش كعبه كس نداند حال او الّا علی

می‌رسد بر گوش جانش نغمه‌های یا علی

اعتكافش در حریم كعبه باشد با علی

چون سر آمد اعتكافش، عشق شد هم‌دوش او

تا برآمد آفتابی بود در آغوش او

ای حرم در باز كن جانانه را در بر بگیر

تیرگی بس، شمع با پروانه را در بر بگیر

چون صدف این گوهر یك‌دانه را در بر بگیر

خانه را بگشا و صاحب‌خانه را در بگیر

 در ز دیوار حرم وا كن، به مردم در ببند

خود كمر در خدمت این كودك و مادر ببند

ای حرم! غسل زیارت كن جمالش را ببین

چهره‌ی چون ماه و ابروی هلالش را ببین

خط بكش بر روی بت‌ها و خط و خالش را ببین

بر سر دست رسول‌الله مقالش را ببین

كز زبور و مصحف و تورات ای جان جهان!

هر چه فرمایی بخوانم، گویدش قرآن بخوان

چون به رخسار پیمبر چشم حیدر باز شد

از نگاهش عقده‌ی غم به پیمبر باز شد

شهر علم مصطفی(ص) را بر جهان در باز شد

حجت داور لبش با نام داور باز شد

ای حریم كعبه! بشنو، این ندای دلنشین

آیه‌های مؤمنون را از امیرالمؤمنین

اختیارش با خدا و عالمش در اختیار

مرد میدان‌های علم و حلم و مجد و افتخار

امیرالمومنین(ع)-مدح

یا علی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همّی

بـابـی انـت و امـّی

گوئیا هیچ نه همی به دلم بوده نه غمّی

بـابـی انـت و امّـی

تو که از مرگ و حیات این همه فخری و مبـاهات

علی ای قبله حاجات

گوئی آن دزد شقی، تیغ نیالوده به سمّــی

بـابـی انـت و امّـی

گوئی آن فاجعه دشت بـلا هیچ نبوده است

در این غم نگشوده است

سینه هیچ شهیـدی نخراشیـده به سُمّی

بـابـی انـت و امّـی

حق اگر جلوه با وجه اتـم کرده در انسان

کان نه سهل است و نه آسان

به خود حق کـه تـو آن جـلوه با وجه اتمـّی

بـابـی انـت و امّـی

منکر عید غدیر خم و آن خطبه و تنزیل

کر و کور است و عزازیل

با کـر و کـور چه عید و چه غدیری و چه خمّی

بـابـی انـت و امـّی

در تولا هم اگر سهو ولایت، چه سفاهت؟

اف بر این شم فقاهت

بی ولای علی و آل چه فقهی و چه شمّی

بـابـی انـت و امـّی  

آدمی، جامع جمعیت و مـوجود اتم است

گر به معنای اعم است

تو بهین مظهر انسان، بـه معنای اعمـی

بـابـی انـت و امـّی

تو کم و کیف جهانی و به کمبود تو دنیا

از ثـری تا بـه ثریا

شر و شور است و دگر هیچ، نه کیفی و نه کمّی

بـابـی انـت و امّـی

چون بود آدم کامل غرض از خلقت آدم

پس بـه ذریّه آدم

جـز شمـا مهـد نبوت نبـود چیز مهمّی

بـابـی انـت و امّـی

عاشق توست که مستوجب مدح است و معظّم

منکرت مستحق ذم

وز تو بیگانه نیرزد نه به مـدحی نه بذمّی

بـابـی انـت و امّـی

بی تو ای شیر خدا سبحه و دستار مسلمان

شده بازیچه شیـطان

این چه بوزینه که سرها همه بسته به دمّی

بـابـی انـت و امّـی

لشکر کفر اگر موج زند در همه دنیـا

همه طوفان همه دریا

چه کند با تو که چون صخره صمّا و اصمّی

بـابـی انـت و امّـی

یا علی! خواهمت آن شعشعه تیغ زر افشان

هم بدو کفر سر افشان

بایدم این لمعان دیده، ندانم به چه لمّی

بـابـی انـت و امّـی

امیرالمومنین(ع)-مدح 

مولا اگر نبود، ولایت نداشتیم

روز حساب، باب شفاعت نداشتیم

 عاشق نمی شدیم، اگر مرتضی نبود

 نسبت به اهل بیت ارادت نداشتیم

 عشق علی كه قسمت هر كس نمی شود

 سلمان اگر نبود، سعادت نداشتیم

 مولا اگر نبود، عجم سرشكسته بود

 ما غیر از او امید حمایت نداشتیم

 اسلام ما نتیجه ی لبخند مرتضی است

 با زور تیغ، میلِ هدایت نداشتیم

 مولا اگر نبود، ری از دست رفته بود

 تاریخ هشت سال رشادت نداشتیم

 این انقلاب بی مددش پا نمی گرفت

 شورِ قیام و شوقِ شهادت نداشتیم

 ما از دعایِ خیرِ علی رزق می خوریم

 این طور اگر نبود، روایت نداشتیم

 رونق نداشت حجره ی انصاف هایمان

 بركت به كار و كسب تجارت نداشتیم

 شب های جمعه گریه مان ارث مرتضی است

 ما بی كمیل حال عبادت نداشتیم

 محشر كه دستِ مردم سرگشته خالی است

 بیچاره می شدیم؛ ولایت نداشتیم

امیرالمومنین(ع)-مدح

مولای ما نمونهٔ دیگر نداشته است

اعجاز خلقت است و برابر نداشته است

وقت طواف دور حرم فکر می کنم

این خانه بی دلیل ترک برنداشته است

دیدیم در غدیر که دنیا به جز علی

آیینه ای برای پیمبر نداشته است

سوگند می خورم که نبی شهر علم بود

شهری که جز علی در دیگر نداشته است

طوری ز چارچوب، در قلعه کنده است

انگار قلعه هیچ زمان در نداشته است

یا غیر لافتی صفتی در خورش نبود

یا جبرِئیل واژهٔ بهتر نداشته است

چون روز روشن است که در جهل گمشده است

هر کس که ختم ناد علی بر نداشته است

این شعر استعاره ندارد برای او

تقصیر من که نیست برابر نداشته است

ای کرده تو را خدا ولی ادرکنی                                           ای کرده تو را نبی وصی ادرکنی

دستم تهی و لطف تو بی پایان است                                   یا حضرت مرتضی علی ادرکنی

***

شکر خدا که عزت و اقبال یار ماست                                      مدح وثنای آل محمّد شعار ماست

دل مُهر شد به مِهر ولای تو یا عل                                       تا روز حشر این سند افتخار ماست

***

کتاب عشق و ایمانی علی جان                                          فروغ حیّ سبحانی علی جان

کلامت بوی قرآن دارد ای گل                                                تو قرآنی ، تو قرآنی علی جان

***

آن یار که شهر جان چراغانی اوست                                       دریای دلم همیشه طوفانی اوست

اثبات ولایت علی هر کس خواست                                             اکمَلتُ لَکُم  دلیل قرآنی اوست

***

در همه جا هر زمان علی علی گفته ام                                با نفس گل فشانم علی علی گفته ام

خاک نشینم ولی از مدد آسمان                                         با همه عرشیان علی علی گفته ام

گویند هر آنکه هر چه را دارد دوست                                     از بعد وفات هم همان مونس اوست

یا رب تو گواهی که نباشد ما را                                           غیر از علی و محمد و آلش دوست

با عشق علی هر که سرو کار ندارد                                    خشکیده نهالی است پر وبالی ندارد

اسلام ندیده است چواو مرد فداکار                                            قرآن چو علی محرم اسرار ندارد

آیات و روایات پر از منقبت اوست                                          این فضل الهی است که انکار ندارد

جز درّ تولای علی هیچ متاعی                                                    در عرصه ی میعاد خریدار ندارد

ما غرق گناهیم و ز آتش نهراسیم                                                 آتش به محبان علی کار ندارد

ای مردم عالم به علی روی بیارید                            بر خاک علی چهره ی طاعت بگذارید

بر صفحه ی دل نام علی را بنگارید                            میراث نبی را به وصیتش بسپارید

از غیر علی غیر علی دست بدارید                                  با دست دست خدا را بفشارید

این نصّ کلام الله و این قول رسول است                    با مهر علی طاعت کونین قبول است

سرچشمه ی لطف و کرم و جود                                           علی بود ، علی بود

از روز ازل شاهد و مشهود                                                 علی  بود ، علی بود

بر لوح و قلم مقصد و مقصود                                               علی بود ، علی بود

تا هست علی باشد و تا بود                                               علی بود ، علی بود

ما غیر علی در دو جهان یار نداریم                                       داریم علی را به کسی کار نداریم

با دشمن او جز سر پیکار نداریم                                              بیم ا زستم و طعنه اغیار نداریم

جز دوستی حیدر کرّار نداریم                                               بی او همه هیچیم و خریدار نداریم

روزی که سرشتند به عالم گل ما را

  ای ملائک گل بر افشانید کعبه را                                         بیشترگیرید امشب احترام کعبه را

   با وضو باید به لب آرید نام کعبه را                                       بشنوید از چهار رکن امشب پیام کعبه را

هم پیام کعبه هم ذکرسلام کعبه را                                    مام کعبه آورد با خود امام کعبه را

ای حرم آماده شو تا مهمان داری کنی

مهمان خویش را در موج غم یاری کنی

کعبه رکن دین را در بغل بگرفته ای                           مرشد روح الامین را در بغل بگرفته ای

اصل قرآن مبین را در بغل بگرفته ای                          جان ختم المرسلین را در بغل بگرفته ای

هستی هست آفرین را در بغل بگرفته ای                  شیر حق حبل المتین را در بغل بگرفته ای

قبله ی دل کعبه اهل یقین است این پسر

منجی عالم امیر المؤمنین است ای پسر

کس نمی داند چه شد جز ذات دادار علی                 کعبه می گردد گرد شمع رخسار علی

از حجر بر عرش می تابید انوار علی                         آفرینش داشت در سر شوق دیدار علی

شد خدا در خانه خود مهمان دار علی                                  بود ذکر حق به لبهای  گهر بار علی

سنگهای کعبه می گفتند با صوت جلی

میلاد مسعود                                علیشاه مردان است (2)

از خانه ی حق جلوه گر                         نور یزدان است (2)

از جلوه اش عالم منوّر آمد

ولادت ساقی کوثر آمد

کعبه ز نور مرتضی                                    منجلی آمد (2)

از عرش اعظم نغمه ی                              یا علی آمد (2)

از هر طرف الله اکبر آمد

ولادت ساقی کوثر آمد

از آسمان سوی زمین                                دسته دسته حور(2)

از کعبه شد بر آسمان                               لمعه لمعه نور (2)

از سوی حق هادی کوثر آمد

ولاد ت ساقی کوثر آمد

خیل رسل فوج ملک                                  ایستاده در صف  (2)

به نثار مرتضی                                         دسته گل بر کف (2)

یاور و غم خوار پیامبر آمد

ولادت ساقی کوثر آمد

خوشم که دارم به دل ولایت علی علی جانم             همیشه دارم به لب ثنایت علی علی جانم

حقیقت صومی و صلاتی علی علی جانم                   بحق تو حلال مشکلاتی علی علی جانم

از میلاد تو در شعف باشم                                      شود آیا شبی نجف باشم

خوشا روزی که من ، میان آن حرم ، بشوق بنشسته ام

کنار مرقدت ،گشایم عقده هایم ، ز قلب خسته ام

خوش آمدی ای جمال زیبای کردگاری علی                چه می شود گر به محفل ما قدم گذاری علی

تو خود دانی همه پریشانیم                                               نما رحمی که ما گدایانیم

بیا امشب دگر ، نگاهی کن ز لطف ، بسوی ما همه

نظر بر رهبرم ، نما از مرحمت ، بجان فاطمه

نفس نفیس مصطفی یا علی                                 کعبه گرفت از تو صفا یا علی

یا علی و یا علی و یا علی  (2)

تو در زمین و آسمان رهبری                                    عقده گشای دل پیغمبری

تو شهر علم نَبَوی را دری                           پشت نبی روی خدا  یا علی

یا علی و یا علی و یا علی (2)

یا تو ذکر لب خاموش من                            مدح تو هنگام سخن نوش من

لَحمُکَ لَحمی است دُرّ گوش من                 از لب ختم الانبیا یا علی

یا علی و یا علی و یا علی (2)

ما ز ترا بیم و توئی بو تراب                                     ما همگان ذره و تو آفتاب

آیه ی مدح تو بود در کتاب                          نصّ صریح اِنَّما یا علی

یا علی و یا علی و یا علی (2)

ای که خرد گشته به وصف تو گم                 آیه ی اَکمَلتُ لکُم دینکُم

مدح چه کس بوده به صحرای خم                از تو نمی شوم جدا یا علی

یا علی و یا علی و یا علی (2)

یا علی و یا علی و یا علی (2)

ای انیس درد مندان یا علی                                    ای پناه بی پناهان یا علی

جان من ای روح ایمان علی                                    جان من بادا فدایت یا علی

یک نظر بنمادم جان دادنم                                      خانه ی تاریک قبرم یا علی

گر بپرسند از من نامه سیاه                                         از خدا و از کتابم یا علی

از رسول و جانشینانش همه                                   یاریم کن جان احمد یا علی

به مُلک بشریت مثل علی نیست                                به چرخ ازلیت قمری مثل علی نیست

به بحر صمد یت گهری مثل علی نیست                     به شه کار الهی اثری مثل علی نیست

علی حجت دادار و علی سهر رسول است                      علی گهر یکدانه دریای عقول است

علی همسر شا یسته ی زهرای بتول است                علی آنکه عبادت به تولاش قبول است

به مُلک بشریت مثل علی نیست                                به چرخ ازلیت قمری مثل علی نیست

به بحر صمد یت گهری مثل علی نیست                     به شه کار الهی اثری مثل علی نیست

علی حجت دادار و علی سهر رسول است                      علی گهر یکدانه دریای عقول است

علی همسر شا یسته ی زهرای بتول است                علی آنکه عبادت به تولاش قبول است

غریبم آشنایم جز علی نیست                            انیس ناله هایم جزعلی نیست

اسیرم ، مستمندم ، بی نوایم                            خدا دند نوایم جز علی نیست

مناجات و دعا از من نخواهید                           مناجات و دعایم جز علی نیست

دلم تا شهر کوفه پر کشیده                        که من حال و هوایم جز علی نیست

عمریست كه دم بدم علی می گویم             در حال نشاط و غم علی می گویم

تــــــــا حال علی گفتم و انشاء الله              تــــــا آخر عمر هم علی می گویم