کلامی زنجانی شعر بی نقطه در مدح امیرالمومنین(ع) در مکه هَلا حکم اله احد آمد کامال و مراد همه وا

شعر بی نقطه در مدح امیرالمومنین(ع)

در مکه هَلا حکم اله احد آمد

 کامال و مراد همه والا ولد آمد

در طارم اعلا ملک سدره صلا داد

 مولود حرم رهرو راه احد آمد

مرد عمل و محرم اسرار دل ما

 در معرکه کرار و احد را اسد آمد

معصوم دوم و اول امام همه عالم

معموره اسلام و ولا را عَمَد آمد

گردد دگر اعدا همه آواره و رسوا

گاه عدم ملحد و حرص و حسد آمد

در طور ولا کرد طلوع ماه دل آرا

ماه آمده و اهل حسد را رمد آمد

صدر الامم و مالک ملک ورع و داد

سالک که هماره، ره داور رود آمد

او صالح و او مصلح و او حاکم عادل

 او آمد و در مهلکه، حکامِ دَد آمد

مهر سحر و ماه مسا، صِحر(1) محمد

 در حال دعا حامد حمد صمد آمد

او محور ملک دل و دل در گرو مهر

 گمره دل اعدا که در او مهر رد آمد

در عرصه علمدار رسول الله اکرم

 او مردم ما را کمک آمد مدد آمد

دل کرده مرور اسم ورا در همه اعداد

 ده اسم مطهر، که صد و ده عدد آمد

علامه دهر اسوه احرار موحد

روح الله عصر او که مرادم دهد آمد

در کل امور آمر و هم مسلک طاها

او گوهر دل را محک و حَصر و حَد آمد

در هر دو سرا او همه را سرور و سالار

 سر کرده که در سلسله محکم مسد آمد

دل داده ام او را که رسد در دم مرگم

امداد گر و همدم ما در لحد آمد

مداحم و مولا صله ام داده و هر دم

گل کرده «کلامم» ره دل در صدد آمد

×××

1.     داماد