روح الله عیوضی حضرت ام البنین(س)-مصائب آسمان سوخت و از پا افتاد زیر بار جگر داغ شما و دل سخت

حضرت ام البنین(س)-مصائب

آسمان سوخت و از پا افتاد

زیر بار جگر داغ شما

و دل سخت زمین برده چهار

گل ماتم زده از باغ شما

كرم و لطف خدا می ریزد

از سر و روی در خانه تان

شمعتان پای علی می سوزد

و ملائك همه پروانه تان

روزها می گذرد می آیی

دیده را با غم دل خیس كنی

مادرانه وسط خاك بقیع

روضه ی علقمه تاسیس كنی

خیمه ی اشك زلالت جاری ست

می شود چند دهه یا سالی

جگر گریه ی من درد گرفت

پاشو از پای مزار خالی

موج برداشته چشمان تو از

آینه های ترك خورده ی غم

هیجده داغ دلت را بانو

كرده تصویر شكسته مبهم  

خوب شد چشم شما درك نكرد

تیر را بر سر مشك عباس

دست جا مانده و پلكی مجروح

سرخی حسرت اشك عباس

خوب شد چشم شما درك نكرد

كه عمود آمد و وضعیت بد

و امامی كه ز لب هاش چكید

بوسه بر قامت یك قطعه جسد

خوب شد چشم شما درك نكرد

سر دریا لب نی زار نشست

پسر فاطمه غارت شد و بعد

سینه ی احمد مختار شكست

خوب شد چشم شما درك نكرد

خواهری روضه ی گودال گرفت

جگر بی كفنش از سر نی

تا در عرش خدا بال گرفت

خوب شد چشم شما درك نكرد

خیمه گاهی كه اسیری می رفت

دست ها طعمه ی زنجیر و یكی

طفل معصوم به پیری می رفت

خوب شد چشم شما اما باز

غُصه ی این همه مهتابت كرد

پیش عباس و برادرهایش

بیشتر داغ حسین آبت كرد