محمدجواد غفورزاده (شفق) حضرت زهرا(س)-شهادت فاطمه! ای که غم از داغ تو سر می‏شکند زیر بار غم تو،

حضرت زهرا(س)-شهادت

فاطمه! ای که غم از داغ تو سر می‏شکند

 زیر بار غم تو، کوه‏ کمر می‏شکند! 

مرغ حق بودی و رفتی سوی باغ ملکوت

 جبرئیل‏ست که از داغ تو، پر می‏شکند!

وادی قدس بود یثرب و فاخلع نعلیک!

 بدرستی که درین طور، شجر می‏شکند

از فشار غم و اندوه به گل زار رسول

 نو نهالی که بود تازه و تر، می‏شکند!

پسری داده ز کف مادر هجده ساله

 زین مصیبت به خدا پشت پدر می‏شکند!

عجب از موی سپیدم مکن ای دل! که خوشم

 ظلمت شام مرا، نور سحر می‏شکند!

از برم رفتی و اندیشه نکردی، که مرا

 بعد فقدان نبی، رکن دگر می‏شکند!

×××

جان به قربان تو و، سینه سپر کردن تو

 صبر کردی و نگفتی که سپر می‏شکند!

که گمان داشت که در عین جوانی، زهرا

 نازنین پهلویش از ضربت در می‏شکند؟!

خلق گویند: سرت باد سلامت! اما

 زینبم در عوض پاسخ، سر می‏شکند!