یوسف رحیمی حضرت زهرا(س)-شهادت امام علی علیه السلام فرمود: أو تضـرب الزهـراء نهرا و یؤخـذ منا حقـ

حضرت زهرا(س)-شهادت

امام علی علیه السلام فرمود:

أو تضـرب الزهـراء نهرا و یؤخـذ منا حقـها قهـرا و جبـرا؟

فلیت ابن أبـی طالـب مـات قبـل یومـه فلا یـرى الكفرة

الفجرة قد ازدحموا على ظلم الطاهرة البرة؛

آیا فاطمه 

در روز کتک بخورد و حق ما به زور گرفته شود؟ ای کاش

علی پیـش از این روز از دنیا رفته بود و کافـران تبهکار

فـاجر را نمـی دید که بر ظلـم و سـتم بر بانـوی پاک و

نیکوکار اجتماع نموده بودند.

نوائب الدهور فی علائم الظهور: ج 3 ص 175، الصوارم الحاسمة

بی واهمه و بدون پروا می‌زد

می دید که فاطمه ست اما می زد

ای کاش نبودم و نمی دید‌م ‌من

در کوچه مغیره همسرم ‌را ‌می زد

×××

دومی می گوید: فَدَفَعتُ البَابَ وَ دَخَلتُ فَأَقبَلَت إِلَی بِوَجهٍ أَغشَى بَصَرِی، فَصَفَقتُ صَفقَةً عَلَى خَدَّیهَا مِن ظَاهِرِ الخِمَارِ فَانقَطَعَ قُرطُهَا وَ تَنَاثَرَت إِلَى الأَرض‏؛

در را کنار زدم و وارد خانه فاطمه شدم. به گونه ای با من رو به رو شد که چشم مرا (از شدت خشم) خیره کرد. چنان سیلی از دو طرف از روی مقنعه به صورت او زدم که گوشواره در گوش او شکست و روی زمین افتاد. 

بحارالانوار ج30، ص294

در کوچۀ اشک راه چاره گم شد

در سردی آن همه نظاره، گم شد

دیدید چه قدر دست او ‌سنگین بود

یک سیلی زد دو گوشواره گم شد

×××

پیامبر اکرم صلوات الله علیه فرمود: وَ مَن لَطَمَ خَدَّ مُسلِمٍ أَو وَجهَهُ بَدَّدَ اللَّهُ عِظَامَهُ یومَ القِیامَةِ وَ حُشِرَ مَغلُولًا حَتَّى یدخُلَ جَهَنَّمَ إِلَّا أَن یتُوب‏؛

هركه بر گونه یا روى مسلمانى سیلى بزند خدا در قیامت استخوان هایش را پراكنده كند و در حالی که به زنجیر کشیده شده به محشر آورده شود تا به دوزخ رود مگر آن كه توبه كند.

أمالی الصدوق، ص: 430

جز کینه و بی رحمی و تشویش نبود

یک ذره حیا ‌در ‌دل سنگیش نبود

می خواست که بر روی تو سیلی بزند

آن روز فد‌ک بهانه ای بیش نبود

×××

حضرت زهرا سلام الله علیها نوشته ای از ابوبکر مبنی بر پس دادن فدک گرفت و خارج شد اما عمر به ایشان رسید و خواست آن را بگیرد اما وقتی حضرت امتناع فرمود: فَرَفَسَهَا بِرِجلِهِ ثُمَّ لَطَمَهَا، فَكَأَنِّی أَنظُرُ إِلَى قُرطٍ فِی أُذُنِهَا حِینَ نَقَفَ، ثُمَّ أَخَذَ الكِتَابَ فَخَرَقَهُ؛ سپس لگدی به حضرت فاطمه سلام الله علیها و سیلی به صورتش زد، به گونه ای که گوشواره اش شکست و نوشته را گرفت و پاره کرد.

الاختصاص، ص184؛ بحار الأنوار ج‏29 ص 192

از خاطر خسته ات چه تجلیلی شد

ناگاه تمام آسمان نیلی شد

با آن همه حجت و دلیل و شاهد

افسوس که ‌سهمت از فدک سیلی شد

×××

روزی که شب قبلش حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به خاک سپرده شد، اولی و دومی برای تشییع او می آمدند. در راه به مقداد (یا عمار یاسر) برخورد کردند. گفتند کجا می روی برگرد برای تشییع زهرا برویم. گفت: دیشب او را به خاک سپردیم. دومی غضبناک شد و چنان سیلی به صورت او زد که روی زمین افتاد. گفت: او را می کشید و بعد می خواهید بر او نماز بخوانید. هرگز فاطمه از شما راضی نخواهد شد.

منابع مختلف با اختلاف در نقل از جمله علل الشرایع، منهاج الدموع، کامل بهایی و ...

گل، آتش، دود را بیا معنا کن

بر خاک، سجود را بیا معنا کن

مقداد، برایت عاقبت روشن شد

چشمان کبود را بیا ‌معنا کن