تبلیغات
آخرين ارسال هاي تالار گفتمان
|
حضرت زهرا(س)-شهادت
کاش هفت آسمان شرر می‌شد
سنگ را شعلـه بـر جگر می‌شد
بر سـر روز اگر غمت می‌ریخت
از شـب تیـره تیـره‌تـر مـی‌شد
بـه علـی هـم نگفتـی ای مادر
که چگونه شبت سحـر می‌شد
بـه تـو سیلـی زده، نمی‌دیدند
چــه بــه روی پیـامبر می‌شد
بـه کـه گویـم چهـل نفر نامرد
به زنی چون تو حمله‌ور می‌شد؟
ضربــه‌ای نــارسیده، بـاز تنت
هـدف ضربــه‌ای دگـر می‌شد
هر چه می‌زد تـو را عدو، انگار
ضربه‌هـایش شدیدتـر می‌شد
کاش جبریـل می‌فتـاد از پا
کاش عمر جهان به سر می‌شد
میخِ در چـون فشـار می‌آورد
سینۀ محسنت سپـر مـی‌شد
کـاش از دردهــای پنهـانت
لااقل دختـرت خبـر مـی‌شد
دل شب تـا سحـر نمـی‌خفتی
درد خود را به کس نمی‌گفتی
تعداد بازديد : 163
شنبه 19 فروردین 1391 ساعت: 17:28
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(0)
مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب
