آماده شدن برای شهادت(روضه حضرت زهرا(س)) چرا بانوی من امروز از جا بر نمی خیزی زاشک فضه و افغان

چرا بانوی من امروز از جا بر نمی خیزی

   زاشک فضه و افغان اسما بر نمی خیزی

به هنگامی که خوابیدی تو خود گفتی صدایم کن

صدایت می کنم آهسته امّا بر نمی خیزی

چنان هر روزحاضر کرده ام آب وضویت

          بود وقت نماز ظهرآیا  بر نمی خیزی

حسن بالای سر گرید چرا سر بر نمی گیری

حسین افتاده برپایت که بر پا بر نمی خیزی

صدای کوبه ی در می رسد گویا علی آمد

   نه بهر من چرا از بهر مولا بر نمی خیزی

دلها بره مدینه ، فرمودند : اسماء برایم آب بیاور وضو گرفتند ، به روایتی غسل کردند ، خود را معطر نمودند ، جامه نو به تن کرد آخر فاطمه می خواهد به ملاقات رسول الله برود ، یک جامه به بدن کشیدند فرمودند  : اسماء ساعتی صبر کن ، مرا صدا بزن اگر دیدی جواب ندادم بفرست مسجد امیر المؤمنین را خبر کنند ، اسماء می گوید: ساعتی بعد زهرا را صدا زدم ، دیدم جواب نمی دهد ، همین که جامه را از روی زهرا کنار زدم دیدم فاطمه جان داده ، صدای ناله اسماء بلند شد ، گریبان خود را چاک زد  حَسنین وارد خانه شدند اسماء هیچوقت سابقه نداشت مادر این موقع بخوابد . دوید امام حسین کنار بستر مادر همین که بدن مادر حرکت داد  دید مادراز دنیا رفته صدا زد : یا اَخاه آجَرَکَ اللهُ فی ِ الوالِدَةِ .

امام حسن آمد کنار بدن مادر صورت به صورت مادر گذاشت ، امام حسین صورت به کف پای مادر ، صدا می زند مادر من حسینم با من حرف بزن . اینجا صورت به کف پای مادر جوانش گذاشت کربلا هم خم شد کنار بدن علی اکبر ، صورت به صورت غرق خون میوه ی دلش علی اکبر گذاشت ، همه بگوئیم یا حسین .