بسان طایر بشکسته پرآه و فغان دارم بلی آه و فغان از بهر زهرای جوان دارم بزیر ابر خاک ایماه من تارخ

بسان طایر بشکسته پرآه و فغان دارم

بلی آه و فغان از بهر زهرای جوان دارم

بزیر ابر خاک ایماه من تارخ نهانکردی

همه شب تا سحر از دوریت آه و فغان دارم

ستاره اشک و چهرم آسمان روز و شبم یکسان

شب و روزی چنین از داغت ای آرام جان دارم

بیاد آن مناجاتی که هر شب داشتی یا رب

من خونین جگر هر شب دو چشم خونفشان دارم

شب تاریک و من تنها و طفلان تو بی مادر

دلی پرخون من از احوال این بی مادران دارم

گهی یاد آورم از سیلی و آن صورت نیلی

گهی از پهلوی بشکسته­ات آتش بجان دارم

گهی بهر حسین نالم گهی بهر حسین گریم

دلی لبریز درد و غم ز بهر این و آن دارم

گهی گویم چگونه زنده مانم بی تو در عالم

تمنی گاه صبر از کردگار مستعان دارم

گهی گویم جوان بودی که رفتی زیرخاک غم 

بیاد بازوی آزرده­ات گاهی فغان دارم

غلام درگهت علامه­ام ایدخت پیغمبر

بامیدی کنون نام ترا اندر زبان دارم

مرحوم علامه