حضرت زهرا س

حضرت زهرا(س)-فدک

تنگ غروب بود و ثریا گرفته بود

انگار رنگ چهره دنیا گرفته بود

ماهی که با ستاره خود قصد خانه داشت

آنروز راه خانه آنها گرفته بود

طو فان ظالمانه امواج بی حیا

آرامشی که داشت ز دریا گرفته بود

میخواست پر بگیرد از آن کوچه سیاه

اما هوای پرزدن آنجا گرفته بود

صیاد سررسید و دوتا صید خویش را

در دام خویش بی کس و تنها گرفته بود

با نیت گر فتن نامه ز دست او

فکری پلید در سر او پا گرفته بود

هر کینه ای که از یل شهر مدینه داشت

در دست خویش برده و بالا گرفته بود

وقتی وزید خرمن رویش به باد داد

گلبرگهای یاس زمین را گرفته بود

دیوار دردش آمد از آن ضربه ای که خورد

از بس که خوب ضربه او جا گرفته بود

از آن به بعد بود که در بین خانه هم

خورشید روی زهره زهرا گرفته بود

از آن به بععد بود که ابری کبود رنگ

در آسمان خانه مولا گرفته بود