ای وارث و شاهد شهیدان خدا
ای گریه کن تشنه لب کرببلا
تو دختر ارباب وفا، فاطمه ای
ای رفته به کوفه، رفته تا شام بلا
در طشت طلا سر پدر را دیدی
ای کشته چوب خیزان، واویلا
در کنج خرابه با رقیه بودی
با گریه نموده ای تو روضه بر پا
چون عمه خطابه خوانده ای ای بانو
تا بر سر نیزه دیده ای سرها را
ای عمه ی صاحب الزمان دُّر نهان
با ذکر بلند شیعتی روضه بخوان
من دختر حسین و ربابم سکینه ام