یا رب... نفس نمانده بخواهم نفس نفس بزنم که دست رد به نفس های این هوس بزنم بگو که بال و پرم را چقدر عبث

یا رب...

نفس نمانده بخواهم نفس نفس بزنم

که دست رد به نفس های این هوس بزنم

بگو که بال و پرم را چقدر عبث بزنم؟

مگر قرار نشد پر از این قفس بزنم؟

مرا گناه در آغوش خویش چسبانده

ببین که بنده ز درمان خویش، درمانده

دلم سیاه شد از دوری ات،سیاه ؛ چقدر

دوباره توبه شکستن،دوباره آه چقدر

چقدر دور شدم از مسیر راه، چقدر

بیا و بال و پرم را بچین، گناه چقدر؟

اسیر غرب و غم شرق میشوم بی تو

اگر کمک نکنی غرق میشوم بی تو

چقدر مانده به این سینه غم؛ درست شوم

چقدر گریه کنم، باز کم درست شوم

منی که عُرضه ندارم خودم درست شوم

بگیر دست مرا،باز هم درست شوم

تو دستگیر ترین دستگیر دنیایی

مرا نراندی از این در، چقدر آقایی

نرفته از در احسان تو گدا هرگز

جدا نمیشوم از درگه شما هرگز

نیامدم به شفاخانه با دوا هرگز

نمیرود ز لب من خدا خدا هرگز

خدا! میان غم روز محشر ادرکنی

بحق "حضرت موسی بن جعفر" ، ادرکنی

شد از نماز تو زندان شهر هم آباد

ز دست بی ادبی یهودیان فریاد

تو را میان سیه چال میزنند،ای داد

به حق کشته ی در بند گوشه ی بغداد

دلم فقط ز تو یک کاظمین میخواهد

دلم زیارت قبر حسین میخواد

محمد جواد پرچمي