قران درون نام مولا شد خلاصه افتاده ای با ذکرتو پا شد خلاصه بی چیز در کوی تو دارا شد خلاصه نامم میان

 قران درون نام مولا شد خلاصه

افتاده ای با ذکرتو پا شد خلاصه

بی چیز در کوی تو دارا شد خلاصه

نامم میان نوکران جا شد خلاصه

آن قدر آقایی که من با چشم خیسم

نوکر شدم در خانه ی تو کاسه لیسم

خورشید را دور سرت پروانه داری

تو در دل هر مستمندی خانه داری

در محضرت هم عاقل و فرزانه داری

هم مثل من یک عاشق دیوانه داری

آقا جنونم را بیا هر دم بیفزا

هی عشق در این قلب بی محرم بیفزا

قلبم برای دیدنت تنها تپیده

اصلا خدا مارا علی گو آفریده

در چشم هامان عکس مولا را کشیده

چشمی که غیر از روی مولا را ندیده

بس در تو اعجاز خداوندی نهفته

قرآن تمام فضل هایت را نگفته

سمت تو افتاده به زانو سجده کرده

یکتاپرستی با دم هو سجده کرده

اصلا به سمت طاق ابرو سجده کرده

ایوان طلا دیده به هرسو سجده کرده

بی کس کسی باشد که حیدر را ندارد

شیر حلال و پاک مادر را ندارد

حالا که عشق من به تو دیوانه وار است

حالا که هم و غم من روی نگار است

یک عمر بر خاک در حیدر دچار است

حقا که عالم از وجودت استوار است

بیچاره ها بی کوی تو جایی ندارند

هرچیز میخواهی برای تو می آرند

دنیا برای حیدر و ماهم غلامش

نان خورده ایم از بچگی ها از مرامش

مستی و مدهوشی من باشد ز نامش

یادم نمی آید کی افتادم به دامش

دنیای بی مولا پشیزی ارزشش نیست

قلبی که بی مولاست هیچ آرامشش نیست

شاعر: محمود شهزستانی