اربعین

به کویت حسین زیارت می کنم

گل آور چشم خود نثارت می کنم

پریشان خاطر و دل پر شراره

رسیده کربلا زینب دوباره

حسین جانم حسین جانم حسین جان

خدا داند ز غم چه شد با خواهرت

که طفلان تو را رساندم در برت

نگاهی کن به این جسم کبودم

امانتدار طفلان تو بودم

ز شرم روی تو به لب جانم رسید

به ویران بلبلت ز دستم پر کشید

انیس سینه ی من آه و ناله است

تنم اینجا دلم پیش سه ساله است

تنهایم و سر گشته ام من از سفر برگشته ام

من باغبان خسته ی گلهای پرپر گشته ام

ای ماه زینب بگو کجایی

می میرم آخر من از جدایی

اینجا به چشمان ترم دیدم که می سوزد حرم

اینجا جدایم کرده اند با کعب نی از دلبرم

ینجا گلم را لب تشنه چیدند

باغ مرا درآتش کشیدند

ای ماه زینب بگو کجایی

می میرم آخر من از جدایی

من با تو ای ماه تمام

از کوفه گویم یا ز شام

هر جا که گفتم یا حسین

سنگم زدند از روی بام

کی باورم بود آرام جانم

بعد تو من زنده بمانم

ای ماه زینب بگو کجایی

می میرم آخر من از جدایی

می چکد خون جگر از آهم

شده قبر تو زیارتگاهم

بوسه از قبر تو می گیرم من

آخر از داغ تو می میرم من