ای سر که بود بار غمت بر دوشم زود است که داغ تو کند گل پوشم بر خطبه ی من تو گوش کردی اکنون قران تو بخوان

ای سر که بود بار غمت بر دوشم
زود است که داغ تو کند گل پوشم
بر خطبه ی من تو گوش کردی اکنون
قران تو بخوان که من سرا پا گوشم
..................... ...............
از مهر تو هرگز نکند دل زینب
وز بعد تو کارش شده مشکل زینب
تا با تو شریک در مسایل باشد
سر می شکند به چوب محمل زینب
......................................
ان دل که ورا غم پذیرد عجب است
عاشق که از او جدا بمیرد عجب است
ما عبد حسینیم و چنین اقایی
گر دست غلام خود نگیرد عجب است
.....................................
تمام ابرو واعتبارم
تمام هستی ام دارو ندارم
همه از لطف اربابم حسین است
بدون لطف او کمتر ز خارم
.................. ..................
احرام من از خون جبین است حسین
با عشق تو جان من عجین است حسین
از خیمه به قتلگاه .از کوفه به شام
دنبال توام .حج من این است حسین
.....................................
به دل غم های بی اندازه دارم
برایت حرف های تازه دارم
تمام خاطرات شام یک جا
دلی خون از سر دروازه دارم
......................................
در کاخ یزید زینبت غوغا کرد
اوصاف و کرامت تو را افشا کرد
ان مرد حرام زاده ی بی دین را
با خطبه ی اتشین خود رسوا کرد
....................... .............
برادر زانوانم ناتوان شد
لبت مهمان چوب خیزران شد
چه زیبا گشته ای نور دو دیده
لبت زیبا به رنگ ارغوان شد
....................................
در کاخ یزید خطبه خواندم
در راه تو استوار ماندم
دیدی که یزید را چگونه
من بر سر جای خود نشاندم

<p style="text-align: center;" center;\"=""> اسقندیل مددی